Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan ayıplı imalât nedeniyle kullanılamaz durumda bulunan eser için ödenen bedelin iadesi istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle davalı yüklenici şirketçe verilen teklif mektubunda sistemin hava şartlarına dayanıklı olacağının kabul edilmiş olmasına göre davalı yüklenici şirket vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacı iş sahibi idare vekilinin temyiz itirazlarına gelince; taraflar arasında kurulan hukuki ilişki, eser sözleşmesi ilişkisidir. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 471. maddesi uyarınca yüklenici, üstlendiği edimleri iş sahibinin haklı menfaatlerini gözeterek, sadakat ve özenle ifa etmek zorundadır. Yüklenicinin özen borcundan doğan sorumluluğunun belirlenmesinde, benzer alandaki işleri üstlenen basiretli bir yüklenicinin göstermesi gereken meslekî ve teknik kurallara uygun davranışı esas alınır.
Somut olayda, yüklenicinin, işi projesiz ve elektrik idaresinden gerekli izni almadan yaptığından, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 471. maddesinde kabul edilen özen borcunu yerine getirdiğinden söz edilemez. Bu durumda, Kanun"dan kaynaklanan özen borcunu yerine getirmeyen yüklenicinin, idareye vermiş olduğu teklif mektubunda, sistemin hava şartlarına dayanıklı olacağını kabul etmiş olması ve zararın hava şartları nedeniyle oluşması karşısında, meydana gelen zararın tümüyle yüklenicinin sorumluluğundan kaynaklandığı açıktır.
Açıklanan maddi ve hukuki olgular çerçevesinde, mahkemece davanın tümden kabulüne karar verilmesi gerekirken, kısmen de olsa reddi yerinde olmadığı gibi davacı iş sahibi idare harçtan muaf olduğundan davanın kabul edilen değeri üzerinden alınması gerekli harcın davalıdan tahsiliyle hazineye irat kaydına karar verilmesi gerekirken, davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş olması da kabul şekli bakımından doğru değildir.
Kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı yüklenici şirket vekilinin temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca davacı iş sahibi idare vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı iş sahibi idare yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 307,09 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 07.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.