Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14834 Esas 2019/3025 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14834
Karar No: 2019/3025
Karar Tarihi: 20.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14834 Esas 2019/3025 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sulh Ceza Mahkemesi, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuyla tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sonucu mahkumiyetine karar verdi. Adli sicil kayıtlarına ve UYAP'a yapılan araştırmada, sanık hakkında daha önce aynı suçtan açılmış ve kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı belirlendi. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, sanık hakkında doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra yargılamaya devam edilerek hüküm kuruldu. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığını ve kararın uygun olduğunu belirterek, sanığın temyiz itirazlarını reddetti ve hükmü onayladı.
6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası, doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gereken durumları belirler. TCK'nın 191. maddesi ise uyuşturucu madde kullanma veya bulundurma suçlarında verilebilecek cezaları düzenler. Bu maddenin 5. fıkrası ise sanık lehine uygulanma şartlarını belirler.

10. Ceza Dairesi 2014/14834 E. , 2019/3025 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 20/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.