İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1557 Esas 2019/8887 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1557
Karar No: 2019/8887
Karar Tarihi: 29.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1557 Esas 2019/8887 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine dair hükme temyiz istemi olmadığından bu konuda karar verilmediğini belirtmiştir. Ancak, sanığın diğer temyiz itirazlarını ele alırken, yeterli gerekçe gösterilmeden hüküm kurulduğunu belirlemiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi kararı ile TCK'nin bazı maddelerinin iptal edilmesi nedeniyle sanığın yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmış ve karar bu sebeplerle bozulmuştur. 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 141. ve 5271 sayılı CMK'nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranıldığına dair bir tespit de yer almaktadır.
Kanun Maddeleri:
- Anayasa'nın 141. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 34 ve 223, 230. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi (bazı hükümleri iptal edilmiştir)
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/1557 E. , 2019/8887 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ..."ın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan sanık ... 09.11.2015 tarihli dilekçesi ile tarafına verilen cezayı temyiz ettiğini belirtmiş ise de, sanık hakkında 15.10.2015 tarihli karar ile mahkumiyet hükmü kurulmadığı anlaşılmakla, hakkında temyizen incelenecek bir hüküm bulunmadığından sanığın temyiz istemi hakkında KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 29.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.