Kayseri Ceza Kararları - Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12632 Esas 2020/3509 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12632
Karar No: 2020/3509
Karar Tarihi: 15.06.2020

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12632 Esas 2020/3509 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, 260 promil alkollü vaziyette araç kullanırken direksiyon hakimiyetini kaybederek tek taraflı trafik kazasına sebebiyet vermiştir. Sanık, TCK'nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkum olmuştur. Sanık, adli para cezasının ödenmemesi halinde infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararlarına atıfta bulunulan hükmü temyiz etmiştir. Dosya incelenerek yapılan yargılamaya uygun olarak, sanığın temyiz itirazları reddedilerek hüküm ONANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 179/3-2 maddesi: Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu.
- TCK'nın 62/1 maddesi: Trafik kurallarına uymama suçu.
- TCK'nın 50/1-a maddesi: Kasten bir kişinin ölümüne neden olma suçu.
- TCK'nın 52/2-4 maddeleri: Genel hükümler, cezaların tayini ve hükmün açıklanması.

12. Ceza Dairesi 2019/12632 E. , 2020/3509 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; 260 promil alkollü vaziyette araç kullanmaktayken direksiyon hakimiyetini kaybederek aracın yoldan çıkması suretiyle tek taraflı trafik kazasına sebebiyet veren sanık hakkında;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 15/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.