Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapma
Hüküm :TCK.241/1, 43, 62/1, 52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın tefecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Antalya 17.Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/852 Esas sayılı dosyasında sanık ...’ın mahkumiyetinin gerekmesi halinde davanın reddi ya da mahsup hükümlerinin uygulanabileceği anlaşılmakla, tebliğnamede bozma isteyen görüşlere iştirak edilmemiş,
Karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihinin, müşteki ve tanık beyanları göz önüne alınarak, suça konu ödünç paranın en son verilme tarihi olan 2011 Temmuz olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 07.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.