İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6700 Esas 2019/9247 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6700
Karar No: 2019/9247
Karar Tarihi: 02.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6700 Esas 2019/9247 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda verilen hüküm, temyiz edilerek Ceza Dairesi'ne taşınmıştır. Sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ancak denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle yeniden hüküm kurulmuştur. Ancak kararın dayandığı kanıtların, iddia ve savunmaların gerekçeye yansıtılmadığı ve cezanın şahsileştirilmediği belirlenmiştir. Ayrıca gerekçeli kararda müştekinin gösterilmemesi de kanuna aykırılık oluşturmaktadır. Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle sanığın hak yoksunluğunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş ve karar bozulmuştur. Kararda, 5271 sayılı CMK'nin 34, 223 ve 230. maddeleri, 141/3'üncü maddesi ile birlikte 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi de yer almaktadır. Bu kanun maddeleri, kararın uygulanmasında önemlidir ve detaylı olarak incelenmesi gerekmektedir.

3. Ceza Dairesi 2019/6700 E. , 2019/9247 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;

Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında dava konusu suç ile ilgili olarak daha önce CMK"nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle duruşma açılıp hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de; yeniden hüküm kurulmadığı, yine temyize konu olan ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün de yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eylemlerinin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara atıfla ve bu suretle gerekçeden yoksun olarak karar verilmesi suretiyle Anayasa"nın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
2) Gerekçeli karar başlığında müştekinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/2-b maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 02.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.