Konya Ceza Kararları - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14654 Esas 2019/2346 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/14654
Karar No: 2019/2346
Karar Tarihi: 06.03.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14654 Esas 2019/2346 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusu sonrasında 21. Ceza Dairesi tarafından hükmün tefhim olunduğu sırada sanığın duruşmada bulunmadığı ve savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Sanık müdafii tarafından bildirilen adrese tebligat yapılmış, ancak sanığın cezaevinde olduğu tespit edilmiştir. Duruşmalara katılmayan sanık müdafii mazeret dilekçesi sunmuş, ancak mazereti kabul edilmemiştir. Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmamıştır. Hüküm, incelenen deliller doğrultusunda kabul edilmiş, ceza azaltıcı sebepler dikkate alınmış ve hüküm uygun bulunmuştur. Kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 196. maddesi ve duruşmaya katılmama durumu ele alınmıştır.

11. Ceza Dairesi 2017/14654 E. , 2019/2346 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

İstanbul 2.Asliye Ceza Mahkemesince sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verilmesinden sonra sanık müdafiinin temyizi üzerine 21. Ceza Dairesinin 30.04.2015 tarih ve 2015/886-2015/565 sayılı bozma ilamı ile “başka suçtan hükümlü bulunan sanığın hükmün tefhim olunduğu duruşmaya katılımı sağlanmadan yokluğunda mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması” gerekçesiyle hükmün bozulduğu anlaşılmış; yargıtay bozma ilamına uyulmasına karar verilerek savunmasının alınması amacıyla sanığın bildirdiği son adrese tebligat yapıldığı, UYAP üzerinden yapılan sorgulamada; sanığın tutuklu bulunduğu cezaevinden 11.03.2015 tarihinde tahliye edildiği, hükümlü olarak tekrar 15.08.2017 tarihinde cezaevine giriş yaptığı, bu suretle yargılama esnasında ve karar celsesinde cezaevinde bulunmadığının tespit edildiği, duruşmaya gelmeyen sanık hakkında yakalama emri çıkarıldığı, sanık müdafiinin duruşmalardan haberdar olduğu, mazeret dilekçesi sunduğu, mazereti kabul edilmeyen sanık müdafiinin duruşmalara katılmadığının görüldüğü, bozma ilamının aleyhe olmaması ve sanığın savunmasının daha önce alınması nedeniyle savunma hakkının kısıtlanmadığı, ayrıca suça konu sürücü belgesinin aslının denetime olanak verecek şekilde dosya içerisinde bulunduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki 1 ve 2 nolu bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamada, toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.