MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 11.02.2009 gününde verilen dilekçe ile inançlı işleme dayalı tapu iptali ve tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 01.03.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, inançlı işleme dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Davacı, davalının öz kızı olduğunu ve ..."de yaşadığını, davalıyla yaptığı görüşmeler sonucu ölünceye kadar kendisine bakması ve aylık geçimini sağlaması karşılığında ... Mahallesi 22 ada 5 parsel sayılı taşınmazda kain dubleks mesken niteliğindeki 58 No"lu bağımsız bölümü davalı adına satın aldığını, satış bedelini alım-satım işlemine aracılık eden yeğeni ..."nın banka hesabına göndermek suretiyle kendisinin ödediğini ve tapunun 28.07.2003 tarihinde davalı adına tescil edildiğini, 2004 yılından itibaren bu evde kendisinin oturmaya başladığını, tüm tamir ve tadilatlarını kendisinin yaptırdığını, davalının ise taahhütlerini yerine getirmediği gibi kanuni yükümlülüklerini dahi önemli ölçüde ihlal ettiğini ileri sürerek, dava konusu bağımsız bölümün davalı adına olan tapu kaydının iptali ile adına tescilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, yurtdışı adresine usulüne uygun şekilde yapılan tebligata rağmen davaya cevap vermemiş; duruşmalara da katılmamıştır.
Mahkemece, davanın kabulüne ve dava konusu 22 ada 5 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydının iptali ile davacı adına tesciline karar verilmiş; davacı vekilinin talebi üzerine de 16.12.2014 tarihli tavzih kararı ile hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan dava konusu taşınmaza ilişkin tapu bilgilerinin "22 ada 5 parsel sayılı taşınmazda bulunan 58 No"lu bağımsız bölüm" olarak düzeltilmesine karar verilmiştir.
Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı vekili, 02.03.2018 tarihli dilekçesi ile gerekçeli kararın müvekkiline usulüne uygun şekilde tebliğ edilmediğini ve karardan 25.02.2018 tarihinde haberdar olduklarını belirterek hükmü temyiz etmiş ise de mahkemece, davacı vekili tarafından hükmün tavzihinin talep edilmesi üzerine davalıya, gerekçeli kararın tebliğ edildiği adresinde tavzih talebine ilişkin duruşma gününün de tebliğ edildiği, davalının ise 16.12.2014 tarihli duruşmaya vekili aracılığıyla katıldığı, dolayısıyla gerekçeli kararın davalı tarafça bu tarihte öğrenilmiş olup 02.03.2018 tarihinde haberdar olduklarına ilişkin beyanlarının dosya kapsamına uygun düşmediği, davalı vekilinin 15 günlük yasal süre geçtikten sonra temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmıştır.
Bu nedenle, HUMK"nun 432/4. maddesi ve 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince, davalı vekilinin süresi geçirilen temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin süresinde olmayan temyiz isteminin REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 15.04.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.