Ecrimisil Kararları - Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/9709 Esas 2018/11972 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/9709
Karar No: 2018/11972
Karar Tarihi: 11.12.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/9709 Esas 2018/11972 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı tarafından açılan 1.615,78 TL alacak davası tüketici mahkemesinde reddedilmiş ve davacı avukatı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak davacının temyiz hakkı HUMK'nun 427/2 maddesindeki parasal sınırı geçmediğinden reddedilmiştir. Bu sınır 14.7.2004 tarihli ve 5219 sayılı yasa ile 1.000.000.000 TL iken 5236 sayılı yasa ile 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL'ye yükselmiştir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 23.2.2005 tarihli kararı uyarınca, temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınması gerekmektedir. Sonuç olarak, davacının temyiz dilekçesi reddedilmiş, karar düzeltme yolu da kapalıdır. Kararda, HUMK'nun 427/2 ve 440/III-1 maddeleri geçmektedir.

13. Hukuk Dairesi 2017/9709 E. , 2018/11972 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 1. Tüketici Mahkemesinden verilen 21/01/2013 tarih ve 2011/101-2013/31 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, 1.615,78 TL alacağın tahsilini istemiş, mahkemece, 21.01.2013 tarihinde davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.820,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 11/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.