Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle ... mirasçıları yönünden davanın atiye bırakılması nedeniyle reddine, diğer davalılar yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava açılmasının usul hukuku bakımından sonuçlarından bir tanesi davayı geri alma yasağıdır. Doktrinde davayı atiye bırakma olarak da isimlendirilen bu müessese, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 185. maddesinde düzenlenmiş olup, anılan madde, “Müddeaaleyhin rızası olmaksızın müddei davasını takipten sarfınazar edemez.” Hükmünü içermektedir. 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 123. maddesinde de anılan hükme paralel bir düzenleme getirilmiş olup, davacının, "hüküm kesinleşinceye kadar, ancak davalının açık rızası ile davasını geri" alabileceği belirtilmiştir.
Hal böyle olunca, davacı vekilinin ... mirasçıları aleyhine açtıkları davayı atiye bırakması talebi, 15.04.2009 tarihli celsede hazır bulunan ... vekilince kabul edildiğinden, HUMK"nın 185. maddesinin birinci bendine uygun olarak davayı takipten sarfınazar edilmesi karşısında, mahkemece ... mirasçıları yönünden esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmesi gerekirken "reddine” biçiminde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Kanunun temyize dair hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1. bendinin tamamen silinerek, yerine, “... mirasçıları yönünden davacının takipten sarfınazar etmiş olması karşısında esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına” cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.