Konya Ceza Kararları - Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9091 Esas 2019/2505 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9091
Karar No: 2019/2505
Karar Tarihi: 12.03.2019

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9091 Esas 2019/2505 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçlamasıyla beraat etmiş, ancak 2009 ve 2010 takvim yıllarında bu suçlamalardan dolayı mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanığın MERNİS adresi olarak bildirdiği adrese, usulsüz bir tebligat yapılmış ve bu nedenle verdiği temyiz dilekçesi kabul edilmiştir. Kararda, vergi dairesi başkanlığı mütalaası ve raporunun 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçu hakkında olduğu, ancak açılan kamu davası kapsamında sahte fatura kullanma suçundan dava açıldığı belirtilmiştir. Mahkeme, bu ayrı suçlamaların birbirinden bağımsız olduğunu ve öncelikle durma kararı verilmesi gerektiğini ifade etmiştir. Ancak, mütalaa ve dayanağı eksik olduğu halde dava açılmış ve hüküm kurulmuştur. Bu nedenle, mahkeme kararı, yasaya aykırı bulunarak bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. ve 21/2. maddeleri, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 367. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2016/9091 E. , 2019/2505 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Sanığın 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçu hakkında: Beraat
Sanığın 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçu hakkında: Mahkumiyet

Sanığın aynı zamanda MERNİS adresi de olan sorgusu esnasında bildirdiği adresine, öncelikle 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre tebligat yapılması gerekirken doğrudan MERNİS adresi de olan bu adrese 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebliği, usulsüz olup temyiz süresini başlatmayacağından, sanığın öğrenme üzerine verdiği, 25.12.2014 havale tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilmekle, tebliğnamedeki 1 nolu görüşe iştirak edilmemiştir.
213 sayılı VUK’nin 367. maddesi uyarınca dava şartı olan vergi dairesi başkanlığı mütalaası ve dayanağı olan vergi suçu raporu ile eklerinin “2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçuna ilişkin olduğu; Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 02.09.2013 tarih ve 2013/30532 esas sayılı iddianamesi ile mütalaaya aykırı olarak “2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanma ” suçundan kamu davası açıldığı; sahte fatura kullanma suçundan usulüne uygun olarak verilmiş, dava şartı olan mütalaa bulunmadığı, sahte fatura düzenleme ve kullanma eylemlerinin birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu ve birbirine dönüşmeyeceği gözetilip, öncelikle durma kararı verilip, 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince sanık hakkında “2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçundan, dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceği Vergi Dairesi Başkanlığından sorulup sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, dava şartı olan “mütalaa” verilmeyen sahte fatura kullanma suçundan yargılamaya devamla hükmün gerekçesinde “sahte fatura kullanıldığı” belirtilmesine rağmen “sahte fatura düzenleme ve kullanma” suçundan hüküm kurulmak suretiyle hükmün karıştırılması,
Yasaya aykırı, sanığın ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.