Danıştay 3. Daire 2018/408 Esas 2021/5753 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/408
Karar No : 2021/5753

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının araç satışından elde ettiği kazancını kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle takdir komisyonu kararlarına istinaden 2010 yılının Mart ila Mayıs ve Temmuz ila Aralık dönemleri için re'sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Kasko bedelinin altında araç satılamayacağına ilişkin herhangi bir düzenleme bulunmadığı, piyasa koşullarında bu bedelin altında veya üzerinde bedelle araç satışı yapılabileceği dikkate alındığında, satılan araçların rayiç bedellerinin tespitine ilişkin herhangi bir araştırma ya da karşıt inceleme gerçekleştirilmeksizin takdir edilen matrah üzerinden yapılan tarhiyatın hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle dava konusu cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Araç alım satımıyla uğraştığı tespit edilen davacının ilgili dönem matrahlarının EVDO kayıtları ve yapılan hesaplamalar soncunda elde edilen tutarlar esas alınarak belirlendiği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ…'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacının 2010 yılında satışını gerçekleştirdiği araçların plakaları, satış tarihleri, marka model ve tiplerinin Evdo kayıtları ve Yönetim Bilgi Sisteminden tespit edilmesi üzerine kasko bedelleri esas alınarak matrah belirlendiği, elde ettiği hasılattan dolayı beyanname vermemesi nedeniyle sevk edildiği takdir komisyonunca, belirlenen matrah üzerinden ilgili dönmelerde geçerli vergi oranı esas alınmak suretiyle dava konusu tarhiyatın yapıldığı anlaşılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinde, re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlanmış, aynı Kanunun “Takdir Kararı” başlıklı 31. maddesinde ise takdir komisyonunca belli edilen matrah veya matrah kısmının takdir kararına bağlanacağı ve takdirin müstenidatı ve takdir hakkında izahatın takdir kararlarında bulunması gereken malumat arasında olduğu belirtilmiş, 75. maddesinde de, takdir komisyonlarının vergi matrahı takdir ederken Vergi Usul Kanununda sayılan inceleme yetkisine haiz oldukları hükme bağlanmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İlgili dönemde satışı yapılan ihtilaf konusu araçlar yönünden, kasko bedellerinin dikkate alınması, tümüyle iktisadi, ticari ve teknik icaplara uygun ve olayın özelliğine göre normal ve mutad kabul edilmesi gereken nitelikte bir ispatlama yöntemi olup araçların gerçek satış bedeli konusunda kasko bedeli dışında bir bedelle satışının yapıldığı hususunda davacı tarafından herhangi bir delil sunulmamış olması karşısında salınan cezalı vergide hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varıldığından Vergi Mahkemesince yazılı gerekçeyle verilen karara yöneltilen istinaf başvurusunun reddi yolundaki Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerekmiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 01/12/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.