MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki bedensel zarar nedeniyle açılan tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili; davalıya ait olan, dava dışı ... ’nin sevk ve idaresindeki araç ile müvekkilinin sevk ve idaresindeki aracın 25/12/2012 tarihinde çarpışması sonucu meydana gelen kazada müvekkilinin yaralandığını, araç içerisinde bulunan ve müvekkiline ait olan gözlüğün kaybolduğunu, araç içerisinde torpidoda bulunan kodak marka m522 kırmızı model fotoğraf makinasının kırıldığını, yine müvekkiline ait olan çanta tipi kaynak makinesinin kırıldığını, kaza sonrasında müvekkilinin aracının ağır hasar aldığını ve müvekkilinin ikamet ettiği Ankara iline çekici ile götürüldüğünü, çekici hizmet bedeli olarak Erkan Otopark işletmesine 360,00 TL verildiğini, kaza sonrası taleplerine rağmen sigorta şirketinin ikame araç tahsis etmediğini, araç kullanılamamasından doğan zararın giderilmediğini beyanla fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 5.000,00 TL manevi ve 560,00 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak müvekkiline verilmesini, talep etmiştir.
Davacı vekili 09.12.2015 tarihli dilekçesi ile talebini 2.874,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davanın öncelikle husumet yokluğundan reddi gerektiğini beyan ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, kararda yazılı gerekçelerle ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.105,56 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 25/12/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin maddi tazminat talebinin reddine, davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.500,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 25/12/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin manevi tazminat talebinin reddine, dair verilen karar davacı vekili ile davalı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
1-)6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Davacı dava dilekçesinde fazlaya dair haklarını saklı tutarak 560,00 TL maddi tazminat talep etmiş, ıslah dilekçesi ile de talebini 2.874,00 TL’ye yükseltmiştir. Mahkemece davacı lehine 1.105,56 TL maddi tazminata karar verilmiştir.
Temyize konu maddi tazminata ilişkin karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden reddedilen kısım davacı yönünden, kabul edilen kısım ise davalı yönünden kesin niteliktedir. Aynı şekilde davacı lehine hükmedilen manevi tazminata ilişkin karar da davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2-)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve özellikle B.K.nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin maddi tazminat hükmünün, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin maddi ve manevi tazminat hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun
bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 15,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 13/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.