Nitelikli dolandırıcılık suçundan şüpheliler ..., ... ve ... haklarında yapılan soruşturma evresi sonucunda Çorum Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 29/03/2018 tarihli ve 2015/8684 soruşturma, 2018/1237 esas, 2018/175 sayılı iddianamenin iadesine dair Çorum 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/04/2018 tarihli ve 2018/75 iddianame değerlendirme sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Çorum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/05/2018 tarihli ve 2018/117 değişik iş sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 30/09/2019 gün ve 94660652-105-19-10119-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/10/2019 gün ve 2019/97078 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Çorum 1. Ağır Ceza Mahkemesince şüphelilere yüklenen suçun basit dolandırıcılık suçu olabileceği ve anılan suçun da 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı, dava şartı olan uzlaşma hükümleri uygulanmadan iddianame tanzim edilemeyeceği gerekçesi ile iddianamenin iadesine karar verildiği ve itirazın reddedildiği anlaşılmış ise de,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 170. maddesinde, iddianamede bulunması gereken hususların neler olacağının gösterildiği, aynı Kanun’un 174/1. maddesinde ise iddianamenin hangi hallerde iadesine karar verileceğinin belirtildiği, 5271 sayılı Kanun’un 170/2. maddesinde yer alan “Soruşturma evresi sonunda toplanan deliller, suçun işlendiği hususunda yeterli şüphe oluşturuyorsa; Cumhuriyet savcısı, bir iddianame düzenler.” hükmü uyarınca Cumhuriyet savcısının dava açmasının zorunlu olduğu ve suçun hukuki nitelendirilmesinin de Cumhuriyet savcısına ait olduğu, bu durumda mahkemece iddianamede gösterilen olaylarla ilgili olarak ibraz edilen deliller ve yargılama sırasında ibraz edilebilecek deliller birlikte değerlendirilerek yargılama sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği, iade gerekçesinin yüklenen suçun hukuki niteliğinin belirlenmesine yönelik olduğu ve hukuki nitelendirme nedeniyle iddianamenin iadesine karar verilemeyeceği gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Suç tarihinden sonra yürürlüğe giren TCK’nın 158/1-L maddesine ilişkin yargılamayı yapma görevinin ağır ceza mahkemesine ait olduğu ve 5271 sayılı Kanun’un 174/2. maddesi gereğince, nitelendirmede hata yapıldığından bahisle iddianamenin iadesine karar verilemeyeceği hususlarında tereddüt bulunmamakta ise de; iddianamenin sevk maddesi kısmında, suç tarihinden sonra yürürlüğe girdiği anlaşılan ve aleyhe sonuçlar doğurması nedeniyle somut olayda uygulanma imkanı bulunmayan ilgili maddenin gösterilmiş olmasının suçun sübutu halinde uzlaştırma kapsamında olan TCK’nın 157. maddesinin uygulanması gerektiği gerçeğini değiştirmeyeceği ve iadesine karar verilen iddianamede aynı kanunun 158/1-L maddesinin gösterilmiş olmasının uzlaştırma hükümlerinin uygulanmasına engel olmayacağı, CMK’nın 174/1-c maddesinde de, uzlaştırmaya tabi olduğu soruşturma dosyasından açıkça anlaşılan işlerde uzlaşma uygulanmaksızın düzenlenen iddianamenin iade edilmesi gerektiğinin hüküm altına alındığı hususları birlikte değerlendirildiğinde, iddianamenin iadesi ile buna ilişkin itirazın reddi kararlarında bir isabetsizlik görülmediğinden, Çorum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/05/2018 tarihli ve 2018/117 değişik iş sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 10/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.