Sosyal Güvenlik Kararları - Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/6906 Esas 2020/4195 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/6906
Karar No: 2020/4195
Karar Tarihi: 01.07.2020

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/6906 Esas 2020/4195 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir ve davacı kurumun talebi istinaf mahkemesi tarafından kabul edilmiştir. Ancak, temyiz isteği reddedilmiştir, çünkü temyiz sınırı altında kalan bir miktar için kararın temyiz edilmesi mümkün değildir. Kararda, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesine atıfta bulunulmuştur. 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve 5236 sayılı Kanun da bahsedilen kanunlardır ve katsayı artışının uygulanması yönündedir. Ayrıca, temyiz sınırının 47.530 TL olduğu belirtilmiştir.

10. Hukuk Dairesi 2019/6906 E. , 2020/4195 K.

"İçtihat Metni"

Bölge Adliye
Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesince davalı vekininin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, istinafa konu tutar itibariyle kesin olmak üzere karar verilmiş, ek karar ile de davalı vekilinin temyiz talebi reddedilmiştir.
Hükmün, temyizin reddine ilişkin ek kararın davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2018 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 47.530 TL. olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda, davacı Kurum yönünden reddine karar verilen toplam 35.575,23 TL alacak tutarı ve alacağın tamamı dikkate alındığında yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karar karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün olmadığı dosya içeriğinden anlaşılmakla, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 18.10.2019 tarihli "temyiz talebinin reddine" ilişkin ek kararının ONANMASINA, 01.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.