MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan, Büyükçekmece 3. Sulh Ceza Mahkemesi‘nin 12.02.2013 tarihli 2011/872 Esas ve 2013/90 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin, 5237 sayılı TCK"nin 155/1. maddesinde yazılı “Güveni Kötüye Kullanma“ suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nin 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunun da uzlaşma kapsamına alınmasına karşın, UYAP üzerinden yapılan incelemede Büyükçekmece 12. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 22.09.2017 tarihli 2011/341 Esas ve 2013/262 Karar sayılı ek kararı ile taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığından uyarlama talebinin reddine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bu hususa ilişen bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1-Sanıklara ait işyerinin ruhsatsız olarak faaliyet gösterdiği gerekçesiyle 24.09.2013 tarihinde mühürlenmesine rağmen, 08.10.2013 tarihinde yapılan kontrolde mührün bozularak faaliyete devam edildiğinin tespit edildiğinden bahisle sanıklar hakkında mühür bozma suçunu işledikleri iddiasıyla açılan kamu davasında; sanıklardan ...‘ın iş yerini diğer sanık ...‘a kiraladığını, iş yerinin fiilen bu sanık tarafından işletildiğini, mühür bozma eyleminden haberdar olmadığını, zabıta görevlilerinin ilk mühürleme işlemi yapılacağı esnada kendisini çağırmaları nedeniyle mühürleme tutanağında imzasının bulunduğunu beyan ederek suçlamaları kabul etmemesi ile sanık ...‘ın savunmasında, iş yerini sanık ... ile birlikte işlettiklerini, iş yerinin imara uygun olmayan eklenti yapılması nedeniyle mühürlendiğini, ancak bu hususta İdare Mahkemesi‘ne açtıkları davayı kazandıklarını ve iş yerinin şu an ruhsatlı olduğunu bildirmesi, UYAP üzerinden yapılan sorgulamada, sanıklar hakkında aynı iş yerine ilişkin olarak yine mühür bozma suçundan Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 2012/1001 Esas ve 2013/574 Karar sayılı dosyasında yürütülen yargılamada, sanık ...‘ın 13.06.2013 tarihli sorgusunda iş yerini sanık ...‘dan kiraladığını bildirmesi ve iş yerini birlikte işlettikleri yönünde bir beyanda bulunmaması ile Bursa 3. İdare Mahkemesi‘nin 31.05.2012 tarihli 2012/171 Esas ve 2012/608 Karar sayılı ilamı ile iş yeri açma ve çalışma ruhsatının iptaline ilişkin 06.02.2012 tarihli ve 46 sayılı işlemin iptaline karar verildiğinin ve bu kararın Danıştay 17. Dairesi‘nin 01.03.2016 tarihli 2015/7162 Esas ve 2016/1348 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilerek, 28.04.2016 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, suçun unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından; Bursa 3. İdare Mahkemesi‘nin 31.05.2012 tarihli 2012/171 Esas ve 2012/608 Karar sayılı ile Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 2012/1001 Esas ve 2013/574 Karar sayılı dosyalarının dava dosyasına celbi ile incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosya arasına alınması, idare mahkemesinin kararına konu iş yeri açma ve çalışma ruhsatının iptaline ilişkin 06.02.2012 tarihli ve 46 sayılı işlemin, bu davanın konusunu teşkil eden mühürleme işleminin dayanağını teşkil edip etmediği ve halen söz konusu iş yerinin ruhsatlı olup olmadığının katılan kurumdan sorulması, sanık ...‘ın savunması da dikkate alınarak, suç tarihinde mühürlenen iş yerinin her iki sanık tarafından birlikte işletilip işletilmediğinin kolluk marifetiyle mahallinde araştırılmasından sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde mahkûmiyet hükümleri kurulması,
2-Kabule göre de;
a)Sanık ... hakkında aynı iş yerine ilişkin olarak mühür bozma suçundan Bursa 9. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 2014/216 Esas ve 2015/87 Karar sayılı ilamı ile mahkûmiyet kararı verildiğinin anlaşılması karşısında; farklı tarihlerde işlenen mühür bozma suçlarının, düzenlenen ilk iddianame tarihine kadar zincirleme tek mühür bozma suçunu oluşturacağı dikkate alınarak, sanık hakkında aynı işyeri ile ilgili açılmış belirtilen dava dosyası ile bu davanın birleştirilmesinden sonra sanığın mühür bozma eylemleri ile ilgili zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olanağının bulunup bulunmadığının tartışılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
b)Sanık ... hakkında, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarihli ve 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde, bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği cihetle; adli sicil kaydına göre Bursa 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.09.2011 tarihli 2010/340 Esas ve 2011/647 Karar sayılı ilamının, tekerrüre esas alınan Bursa 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 18.09.2012 tarihli 2010/2110 Esas ve 2012/2194 Karar sayılı ilamından daha ağır hükümlülük içerdiği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
c)Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ...‘ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümler bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, sanık ... yönünden aleyhe temyiz bulunmadığından 1412 sayılı CMUK"nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddeleri gereğince, koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde tekerrüre esas gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağına dair kazanılmış hakkının gözetilmesine, 18.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.