Konya Ceza Kararları - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6437 Esas 2019/2862 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6437
Karar No: 2019/2862
Karar Tarihi: 19.03.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6437 Esas 2019/2862 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçlamasıyla mahkumiyetine karar verdi. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına uygun davranmadı ve daha az ceza gerektiren bir farklı mahkeme kararını tekerrüre esas alarak cezalandırdı. Bu nedenle mahkeme kararı hatalı bulundu ve düzeltildi. Mahkeme kararı, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321 ve 322. maddelerine göre yeniden ele alındı. TCK’nin 58/6-7. maddelerine göre verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildi. Koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı da infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtildi.

11. Ceza Dairesi 2017/6437 E. , 2019/2862 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suça konu belgelerin akıbeti hakkında Mahkemesince karar verilebilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarihli, 2013/8-151/304 sayılı kararında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği; sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2008/281 esas ve 2009/121 karar sayılı ilamı yerine, daha az cezayı içeren Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2006/479 esas 2008/134 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine ""Sanığın Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2008/281 esas ve 2009/121 karar sayılı mahkumiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK’nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; aleyhe temyiz bulunmadığından, 1412 sayılı CMUK"nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 19/03/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.