İzmir Ceza Kararları - Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8739 Esas 2021/28918 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8739
Karar No: 2021/28918
Karar Tarihi: 09.12.2021

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8739 Esas 2021/28918 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hükümde sanık, katılana yönelik kabul edilen sözlerin tehdit kapsamında olmadığı için suçsuz bulunmuştur. Temyiz isteği reddedilmiştir ve karar bozulmuştur. Kararda, TCK'nın 106/1. maddesi kapsamında olmayan sözlerin tehdit olarak kabul edilemeyeceği vurgulanmıştır. Bu madde, bir kişinin hayatına veya vücut bütünlüğüne karşı bir saldırı gerçekleştirmeden önce yapılan tehditleri cezalandırmaktadır. Ancak, sanığın söylediği sözler sadece sair bir kötülük yapacağından bahsettiği için tehdit olarak kabul edilememiştir.

4. Ceza Dairesi 2019/8739 E. , 2021/28918 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, katılana yönelik sarf ettiği kabul edilen sözlerin, TCK"nın 106/1. maddesinin ilk cümlesinde tanımlanan, katılanın hayatına ve vücut bütünlüğüne yönelik bir saldırı gerçekleştirme niteliğinde olmadığı, aynı Kanun madde ve fıkrasının ikinci cümlesinde düzenlenen, sair bir kötülük yapacağından bahisle tehdit kapsamında kaldığı gözetilmeden, yazılı biçimde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/12/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.