Kira Kararları - Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/15637 Esas 2015/2600 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/15637
Karar No: 2015/2600
Karar Tarihi: 25.02.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/15637 Esas 2015/2600 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davada alacak konusuyla ilgili olarak verilen ek kararın temyiz edilmesi için başvurulmuştur. Ancak davalının temyiz isteği, kanuni süre geçtikten sonra yapılmıştır ve bu nedenle ek karar reddedilmiştir. Davalı, bu kararı temyiz etmiş ve dosya incelendiğinde, tefhimin yasal süreler içerisinde yapılmadığı ve temyiz süresinin asıl kararın tebliğ edildiği tarihte başladığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, mahkemenin ek kararında hatalı olduğu tespit edilmiştir ve asıl hükmün temyiz itirazları incelenmelidir. Dosyadaki deliller incelendiğinde, mahkemenin kararının yasal ve hukuksal gerekçelere dayandığı ve isabetsiz bir takdir görülmediği belirlenmiştir. Bu nedenle, davalının temyiz itirazları reddedilmiştir ve asıl karar onanmıştır. Kararda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432/son maddesi de belirtilmiştir.

7. Hukuk Dairesi 2014/15637 E. , 2015/2600 K.

"İçtihat Metni"

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen 11.8.2014 tarihli ek kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Mahkeme, davalının temyiz isteminin kanuni süre geçtikten sonra yapılması nedeniyle ek karar ile reddine karar vermiştir. Davalı ek kararı temyiz etmiştir. Hükmün, tefhiminin HMK"nun 294.maddesindeki unsurları içerir biçimde yapılmaması nedeniyle yasada öngörülen 8 günlük temyiz süresinin geçtiğinden söz edilemez. Temyiz süresi artık gerekçeli kararın tebliğ edildiği tarihte başlayacaktır. Hal böyle olunca, davalının hükmü süresinde temyiz ettiği anlaşıldığından mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı bozulup kaldırılmalı ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432/son maddesi gereğince asıl hükmün temyizini amaçlayan temyiz itirazları incelenmelidir.
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddine,
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemenin 11.08.2014 günlü temyiz dilekçesinin reddine ilişkin ek kararının BOZULUP KALDIRILMASINA, davalının yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle mahkemenin 13.06.2014 günlü kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, 25.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.