MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 04/02/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/09/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisi olan ...’ın davalı tarafından öldürüldüğünü belirterek, müvekkillerinin uğradığı maddi ve manevi zararın giderilmesini istemiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
a-Türk Borçlar Kanunu 56. maddesi (BK md.47) hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu olan olayda; olayın gelişim şekli, haksız eylemin kasten öldürme şeklinde gerçekleşmiş olması, olay tarihi ile yukarıda açıklanan ilkeler gözetildiğinde, davacılar yararına takdir olunan manevi tazminat tutarı azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
b-Davacılar vekili, 08/07/2015 tarihli talep artırım dilekçesi ile eksik harcı tamamlayarak, talep miktarlarını arttırmış, talep edilen tazminatlara olay tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesini talep etmiştir. Mahkemece, hesaplanan destekten yoksun kalma tazminatının, talep artırımından önceki miktar yönünden dava tarihinden; artırılan miktar için ise ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsiline karar verilmiştir.
Davacılar vekili, talep artırım dilekçesinde olay tarihinden itibaren faiz işletilmesini talep ettiğine göre; hüküm altına alınan miktarın tamamı için olay tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, dava tarihinden ve ıslah tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (a) ve (b) bentlerinde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.