Konya Ceza Kararları - Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3569 Esas 2019/3127 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3569
Karar No: 2019/3127
Karar Tarihi: 26.03.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3569 Esas 2019/3127 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanıklar hakkında Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 367. maddesi gereğince dava açılmıştır. Sanıkların 2007 ve 2008 yıllarında sahte fatura düzenledikleri belirtilmiştir. Ancak, mahkemenin kararı farklı bölümlerde belirsizlikler içermektedir. Bu nedenle, her bir takvim yılında sahte fatura düzenleme eylemlerinin bağımsız suçlar oluşturduğu ve her takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenleme eyleminde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, tek hüküm kurulması ile eksik ceza tayini yapılmıştır. Bununla birlikte, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı BOZULMUŞ ve sanıkların kazanılmış hakları saklı tutulmuştur. Kanun maddeleri: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 367. maddesi, Türk Ceza Kanunu'nun 43/1. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/3569 E. , 2019/3127 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak,
1- Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığının 17.05.2010 tarih, 2010/7162 esas sayılı iddianamesi ile 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanıklar hakkında, “2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçundan kamu davası açıldığı; kararın gerekçesinin bir bölümünde, sanıkların Ekim 2007 tarihinden itibaren mal ve hizmet karşılığı olmaksızın, piyasaya komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediklerinin belirtilmesine rağmen, diğer bölümünde sahte belge kullanmak suretiyle vergi kaçakçılığı suçundan cezalandırımaları gerektiğinin belirtilmesi; hüküm fıkrasında ise sahte belge kullanmak suretiyle vergi kaçakçılığı suçunu işlediklerinin kabul edilmesi nedeniyle hükmün karıştırılması,
2-Kabule göre de;
a)Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 05.03.2002 gün ve 28/179 sayılı kararında açıklandığı üzere, her bir takvim yılında sahte fatura düzenleme eylemlerinin birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, her bir takvim yılı içinde farklı zamanlarda birden fazla sahte fatura düzenleme eylemlerinde TCK"nin 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmedten, yazılı şekilde TCK"nin 43/1. maddesi uygulanmaksızın, tek hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
b)5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. Maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından sonuç ceza yönünden sanıkların kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 26.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.