Danıştay 4. Daire 2021/142 Esas 2021/6816 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/142
Karar No : 2021/6816


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : ….
VEKİLİ : Av. ….

İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının banka hesabına haciz konulması üzerine idareden temin edilen mükellef borç listesinde gösterilen 51.940,98 TL tutarındaki borç ile bu borcun tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emirlerinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; dava konusu borçların nasıl kesinleştiğine ve davacı adına düzenlenen ödeme emirlerinin tebliğine ilişkin bilgi ve belgelerin ara kararı ile istenilmesi üzerine, davalı idarece düzenlenen ödeme emirlerine ilişkin tebliğ zarfının Vergi Usul Kanunu'nun 102. maddesinde öngörülen kişiler nezdinde tespit edildiğine ilişkin bir tutanağın ibraz edilemediği anlaşıldığından, davalı idarece yapılan süre itirazının yerinde görülmediği; bu durumda, davacının haciz işlemiyle haberdar olduğu vergi ve cezaların kesinleşmesine ilişkin belgelerin sunulamaması nedeniyle, ortada kesinleşmiş bir kamu alacağının varlığından söz etmek mümkün olmadığından davacı adına düzenlenen ödeme emirlerinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, temyiz isteminin kabulü ve Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına karşı yapılan temyiz istemi, Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun 29/01/2020 tarih ve E:2019/1338, K:2020/6 sayılı kararı ile ısrar hükmü yönünden reddedilerek, kararın dava konusu işlemlerin iptaline ilişkin hüküm fıkrasının temyizen incelenmesi için Kurulca Dairemize gönderilen dosyada Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16/11/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacının banka hesabına haciz konulması üzerine idareden temin edilen mükellef borç listesinde gösterilen 51.940,98 TL tutarındaki borç ile bu borcun tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emirlerinin iptali istemiyle açılan davanın kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararı davalı idarece temyiz edilmiştir.
6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un olay tarihinde yürürlükte olan 55/1. maddesinde, amme alacağını vadesinde ödemeyenlere 7 gün içinde borçlarını ödemeleri veya mal bildiriminde bulunmaları lüzumunun bir ödeme emri ile tebliğ olunacağı; 58. maddesinde de, kendisine ödeme emri tebliğ olunan şahsın böyle bir borcu olmadığı veya kısmen ödediği veya zaman aşımına uğradığı iddiası ile tebliğ tarihinden itibaren 7 gün içinde alacaklı tahsil dairesine ait davalara bakan vergi mahkemesi nezdinde dava açabileceği kurala bağlanmıştır.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 103. maddesinde tebliğin ilanla yapılacağı haller sayılmış; 104. maddesinde, ilanın ne şekilde yapılacağı açıklanmış ve ilan yazısının askıya çıkarıldığı tarihi izleyen on beşinci günün ilan tarihi olarak kabul edileceği belirtilmiş; 106. maddesinde de, ilan tarihinden başlayarak bir ay içinde ne vergi dairesine müracaat yapmış ve ne de adresini bildirmiş olanlara bir ayın sonunda tebliğ yapılmış sayılacağı düzenlenmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, davacının iş yeri olan "… Mah. … Sok. No:…." adresinde yapılan 01/04/2002 tarihli yoklamada, davacının 28/2002 tarihinde adresi terk ettiğinin tespit edildiği, 21/07/2000 tarihli ikametgah senedine göre davacının ikametgah adresinin "… Mah. … Sok. No:…. " olduğu, söz konusu ikametgah adresinde tutulan 21/11/2007 tarihli adres tespit tutanağı ile davacının adresten ayrıldığının muhtar nezdinde tespit edildiği, dava konusu ödeme emirlerinin bir kısmının … tarihinde, bir kısmının da 25/07/2008 tarihinde bu adrese tebligata çıkarıldığı ancak iade edildiği, bunun üzerine yine ödeme emirlerinin bir kısmının 09/11/2012-24/12/2012 tarihleri arasında, bir kısmının da 27/10/2010-13/12/2010 tarihleri arasında ilan panosuna asılarak ilanen tebliğ edildiği, dava konusu borçların ve ödeme emirlerinin 15/07/2013 tarihli borç döküm listesi ile öğrenildiği iddiasıyla da 19/07/2013 tarihinde bakılan davanın açıldığı anlaşılmıştır.
Bu durumda, yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri uyarınca, ilan yazısının askıya çıkarıldığı tarihi izleyen on beşinci günün ilan tarihi olarak kabul edilmesi, bir ayın sonunda tebligat yapılmış sayılması ve tebliğ tarihinden itibaren de yedi gün içinde dava açılması gerekirken, davacı tarafından yasal süresinden sonra açılan davanın süre aşımı nedeniyle esasının incelenmesine olanak bulunmadığı sonucuna varıldığından, temyiz isteminin kabulü ve Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.