MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait işyerinde 22.09.2006-10.05.2010 tarihleri arasında posta işçisi vardiya yardımcısı olarak çalıştığını, haftanın altı günü normal vardiyanın devamında üç saat fazla çalıştığını, bir hafta hafta tatilini kullandığını, diğer hafta tatilinde altı saat çalıştığını, yılbaşı tatili dışında ulusal bayram genel tatillerde de çalıştığını, yıllık izinlerini de kullanmadığını ileri sürerek fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davacının 22.09.2006 tarihinden beri çalışmakta iken hizmet sözleşmesinin 10.05.2010 tarihinde ikale sureti ile sona erdirildiğini, kıdem ve ihbar tazminatı ile diğer ücret alacaklarının ödendiğini, 10.06.2010 tarihli ibraname ile bütün haklarını aldığını ve herhangi bir hak ve alacağının kalmadığını bildirdiğini, fazla çalışma yapmadığını, hafta tatillerine ve ulusal bayramlarda genel tatillerde çalışmadığını, çok nadir olarak Cumartesi günleri çalışması halinde posta primi ödendiğini, bazı ücret bordrolarında fazla çalışma ücretinin ödendiğinin görüldüğünü, yine ücret bordrolarında hafta tatili ücretinin yer aldığını, fazla çalışma ve hafta tatili çalışma ücreti taleplerinin yerinde olmadığını, hakettiği yıllık izinlerinin kullandığını, kalan izin ücretlerinin davacıya ödendiğini savunarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının yıllık ücretli izin, fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12. maddesinde tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği, ancak asıl alacak miktarı 3.666,66 TL’ye kadar olan davalarda avukatlık ücreti, tarifenin ikinci kısmının, ikinci bölümünde, icra mahkemelerinde takip edilen davalar için öngörülen maktu ücret olduğu, ancak bu ücretin asıl alacağı geçemeyeceği düzenlenmiştir.
Öte yandan, Dairemiz uygulamasında, hakkaniyet indirimi ile ilgili olarak Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde bir kurala yer verilmediğinden ve ayrıca işçinin davasını açtığı veya ıslah yoluyla dava konusunu arttırdığı aşamada mahkemece ne miktarda indirim yapılacağı bilinemediğinden, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarından yapılan indirimlerden dolayı reddine karar verilen miktar bakımından kendisini vekille temsil ettirmiş olan davalı yararına vekalet ücretine hükmedilemeyeceği kabul edilmiştir.
Somut olayda, hakkaniyet indirimi gözetilerek mahkemece davacının reddedilen alacakların toplam tutarı 3.811,60 TL"dir. Davalı lehine hükmolunan vekalet ücreti Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12/2 maddesine göre bu tutarın %12’si 457,39 TL olmalıdır.
Yine davalı aleyhine yargılama masrafı olarak davacının taleplerinin kabul-red oranına göre davalıya yüklenecek yargılama masrafının 180,00 TL olarak belirlenmemesi de hatalıdır.
Mahkemece vekalet ücreti ve yargılama masraflarına ilişkin verilen karar hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Hükmün dördüncü ve beşinci fıkralarının silinerek yerine “4-Davalı vekili için 457,39 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine,” ve “5-Davacının yaptığı harç dahil toplam 393,00 TL yargılama giderinden 180,00 TL"sının Davalıdan alınıp davacıya ödenmesine,” ifadelerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 21.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.