MAHKEMESİ : Bakırköy 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/01/2013
NUMARASI : 2010/467-2013/38

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili davacının 22.07.2006 tarihinde davalı şirketin patronları olan Gökmen ve O.. K.."nın yazlığını bekçi olarak beklemek üzere işe alındığını, ailesi ile birlikte yazlığın müştemilatına taşınmasına rağmen haftanın en az üç günü de fabrikaya giderek çalışmasının istendiğini, sigorta primlerinin iki farklı şirket üzerinde görülmesine rağmen 22.07.2006-01.09.2008 tarihleri arasında aynı işverene bağlı olarak çalıştığını, 01.09.2008 tarihinde işveren tarafından işten çıkarıldığını, işten tazminatsız çıkarılıp ücretlerini de alamayınca mağdur olduğunu gece yazlığı bekleme işi haricinde fabrikaya da gelerek çekyat tamiri işlerinde, temizlik işlerinde de çalıştığını belirterek ödenmeyen kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin ve ücret alacalarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili davacının davalı O.. K.. yanında çalışmadığını, davalı O.. K.."nın diğer müvekkili şirkette ortak dahi olmadığını, davacının davalı O.. K.. yanında O.. K.. adına olan inşaat şirketinde 22.07.2006-28.12.2007 tarihleri arasında bekçi olarak çalıştığını, inşaat işi sona erdikten sonra iş sözleşmesinin de karşılıklı anlaşma ile sona erdirildiğini, davacının davalı şirkette 29.12.2007-01.09.2008 tarihleri arasında çalıştığını, akabinde ise iş sözleşmesinin sona erdiğini, iş yerinden maaş alacağı olduğu iddiasının gerçek olmadığını, davacının altı ay maaş almadan geçinmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık ücretli izin alacağı ve ücret alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiştir
Karar taraflar avukatları tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının ve davalıların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.
Dosya içeriğinden davacı işçinin, bekçi olarak 22.07.2006-28.12.2007 arasında davalı O.. K.. işyerinde, servisçi olarak 29.12.2007-01.09.2008 tarihleri arasında davalı K. Elektronik Bilgisayar Cihazları Pazarlama San. ve Tic. Ltd.Şti. işyerinde çalıştığı, davalılar arasında organik bağ bulunduğu, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunun fazla mesai ücretine ilişkin hesaplamaların davalı K.Elektronik Bilgisayar Cihazları Pazarlama San. ve Tic. Ltd. Şti. işyerinde çalışan davalı şahit beyanları doğrultusunda yapıldığı anlaşılmıştır.
Mahkemece, davalı şahitlerinin çalıştıkları işyeri itibariyle davacının 29.12.2007-01.09.2008 tarihleri arasında davalı K. Elektronik Bilgisayar Cihazları Pazarlama San. ve Tic. Ltd.Şti. işyerindeki çalışma koşullarını bilebileceği gözetilmeksizin davacının tüm hizmet süresince bu şahit beyanlarına göre fazla çalışmasını ispat ettiği kabulü ile davacının 29.12.2007-01.09.2008 tarihleri arasında fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanarak hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olmuştur.
2-Davacının giydirilmiş ücreti hesaplanırken davacıya sağlanan konut yardımının dikkate alınmaması hatalı olmuştur. Davacıya davalılar tarafından verilen konutun kirası belirlenerek davacının ücretine eklenmek suretiyle hesaplanacak giydirilmiş ücret tespit edilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.