Eskişehir Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11505 Esas 2019/5072 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11505
Karar No: 2019/5072
Karar Tarihi: 28.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11505 Esas 2019/5072 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında Mahkeme, sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanığın duruşmada uzlaşmak istemediği beyanı dikkate alınarak yapılan incelemede, hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, CMK'nın 253. maddesinde belirtilen usûle göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi gereklidir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca, suçun işlendiği dönemde yürürlükte olan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklıysa, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur. Bu nedenle, kararın bozulması gerekir.
Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesi ile ilgili olarak hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı belirtilmiştir. Ayrıca, CMK'nın 254. maddesi uyarınca düzenlenen uzlaştırma işlemlerinde de CMK'nın 253. maddesi esas alınmalıdır.

13. Ceza Dairesi 2018/11505 E. , 2019/5072 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
23/10/2015 tarihinde sanık duruşmada alınan beyanında uzlaşmak istemediğini beyan etmiş ise de; o tarihte hırsızlık suçunun uzlaşmaya tabii olmadığı anlaşılarak yapılan incelemede;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca gerekçesi farklı olmak üzere tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 28/03/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.