MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi asli müdahil Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında Torlaklar köyü 147 ada 3, 190 ada 43 parsel sayılı sırasıyla 7516 m2 ve 17067 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar, belgesizden tarla niteliği ile kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davalılar adlarına tesbit edilmiştir. Davacı gerçek kişiler, taşınmazda kendilerine ait pay olduğu, müdahil Orman Yönetimi ise 147 ada 3 sayılı parselin orman iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece Orman Yönetiminin davasının reddine, gerçek kişilerin davasının kısmen kabulüne ve dava konusu taşınmazların hüküm fıkrasında gösterilen paylar oranında davacı ve davalılar adlarına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davacılar vekili ve davalılardan Tufan ve ... ile müdahil Orman Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairenin 29.09.2010 gün ve 2010/7690 E. - 2010/11363 K. sayılı ilamında “1) Orman Yönetiminin temyiz itirazları bakımından; yönetimin davasının 147 ada 3 sayılı parsele yönelik olduğu, bu taşınmaz hakkında eski tarihli resmi belgelerin uygulanmasına dayalı araştırma inceleme sonucu, orman sayılmayan yerlerden olduğunun belirlendiği, 190 ada 43 sayılı parsel hakkında orman savıyla açılan bir dava bulunmadığından bu taşınmaz hakkında orman araştırması yapılmadığına göre Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2) Davacı ve davalı gerçek kişilerin temyiz itirazları bakımından; Mahkemece yapılan araştırma uygulama hükme yeterli değildir. Şöyle ki; çekişmeli taşınmazların davacıların murisi olan...’ndan Çocukları Hatice ve İsmail"e kaldığı, davacıların da Hatice"nin mirasçıları olduğu, mahkemece 01.03.1974 tarihli Mehmet oğlu İsmail hisselerinin davacı ..."e satışını düzenleyen ve 190 ada 43 sayılı parsele ilişkin olduğu bildirilen senetle, 07.06.1966 tarihli 143 ada 3 sayılı parsele ilişkin, yine Mehmet oğlu İsmail ile davacılar Şerafettin ve Muzaffer arasında düzenlenen senetlere üstünlük tanımak suretiyle hüküm kurduğu, yine İsmail ile Şerafettin, Cafer ve Muzaffer arasında düzenlenen 19.07.1974 tarihli senedin yeni tarihli olması nedeniyle dikkate almadığı anlaşılmaktadır.
3402 sayılı Kanuna göre mirasçılar arasında pay devri mümkün olmakla birlikte, satın almaya dayanan taraf bunun varlığını, tarihini, Kadastro Kanununun bölgede uygulandığı tarihe kadar anlaşmanın bozulmadığını ispatlamakla yükümlüdür. 3402 sayılı Kanunun 15. maddesine göre harici satış ve paylaşım belgelerle, bilirkişi ve tanık sözleriyle ispatlanabilir. Ancak, mahkemece bilgisine başvurulan kişiler hisse devri konusunda net bir bilgi verememişler, sözü edilen senetler konusunda taraflar arasında anlaşmazlık çıktığını ve kadastro çalışmaları sırasında senet aslı ibraz edilemediği için uygulanamadığını belirtmişlerdir. Davalılar ise 19.07.1974 tarihli senedin sahte olduğunu ileri sürmüşlerdir. Mahkemece, uyuşmazlık konusu senet asıllarının nerede olduğu araştırılmamış, senet asılları getirtilip uygulanmadan ve tüm senet tanıkları taşınmazlar başında dinlenmeden karar verilmiş, bunun yanısıra ..."nun tüm mirasçılarını gösteren veraset ilamı getirtilmemiş, davalılarla davacılar arasında mirasçılık bağı bulunup bulunmadığı araştırılmamıştır.
O halde, mahkemece öncelikle uyuşmazlık konusu senet asıllarının kimde olduğu araştırılarak dosyaya getirtilmeli, senet asılları taşınmazların başında uygulanmalı, hayatta olan senet tanıkları dinlenmeli, mirasçılar arasında pay devrinin geçerli olduğu ve tapusuz taşınmazlar menkul hükmünde olduğu için zilyetliğin devrinin yeterli olduğu başka bir şekil şartının aranmayacağı gözönünde bulundurularak taşınmazlarda kimin ya da kimlerin zilyet olduğu araştırılmalı, ancak miras şirketine dahil olmayan kişilere yapılan satışların geçersiz olacağı düşünülmeli,bundan sonra elde edilecek delillere göre karar verilmelidir
Kabule göre de; 190 ada 43 parselde toplam 90 hisse olduğu kabul edildiği halde, hüküm yerinde 105 hisse üzerinden pay hesabı yapılması da isabetsizdir.” gereğine değinilerek bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda; Davanın kısmen kabulüne, ... ili, ... ilçesi, Torlaklar köyünde kain 147 ada 3 parsel sayılı taşınmazın kadastro tespitinin iptali ile toplam 96 pay üzerinden 16 payın ..., 16 payın ..., 1 payın ..., 3 payın ..., 6 payın ..., 6 payın ..., 16 payın ..., 8 payın ..., 8 payın ..., 4 payın ..., 4 payın ..., 4 payın ..., 4 payın ... adların tapuya kayıt ve tesciline;
190 ada 43 parsel sayılı taşınmazın kadastro tespitinin iptali ile toplam 192 pay üzerinden 3 payın ..., 3 payın ..., 45 payın ..., 45 payın ..., 32 payın ..., 16 payın ..., 16 payın ..., 8 payın ..., 8 payın ..., 8 payın...., 8 payın ... adların tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, asli müdahil Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde orman kadastrosu 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükmüne göre yapılmış, çekişmeli parsel orman alanı dışında bırakılmıştır.
Dosya kapsamına, mahkemece uyulan bozma kararı uyarınca işlem yapılıp, hüküm kurulmuş olmasına, önceki kararda söz edildiği gibi 190 ada 43 sayılı parsele yönelik olarak Orman Yönetimi tarafından açılmış bir dava bulunmadığı, 147 ada 3 sayılı parselin orman sayılmayan yerlerden olduğu belirlendiğine ve bozmanın kapsamının dışında kesinleşmiş yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre müdahil Orman Yönetiminin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 7139 sayılı Kanunun 33. maddesi uyarınca Orman Yönetiminden harç alınmasına yer olmadığına 11/06/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.