Tekrdağ Ceza Kararları - Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6147 Esas 2020/2302 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6147
Karar No: 2020/2302
Karar Tarihi: 18.02.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6147 Esas 2020/2302 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığa güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet verilmiştir. Suçun uzlaşma kapsamında olması nedeniyle dosya uzlaşma bürosuna gönderilmiş fakat uzlaşma sağlanmamıştır. Sanık bir aracı ödünç almasına rağmen geri teslim etmemiş ve bu nedenle suç işlemiş olarak belirlenmiştir. Mahkeme, delillerin ve yapılan yargılamaların sonucuna göre sanık müdafiinin itirazlarını reddetmiş ve hapis cezalarını alt sınırdan belirlemiş ancak adli para cezalarını belirlerken yeterli gerekçe göstermeden fazla ceza uygulamıştır. Bu sebeple sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmüş ve kararın düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri TCK 155/1, 62, 52, 53 ve 58, 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nın 321. ve 322. maddeleridir.

15. Ceza Dairesi 2018/6147 E. , 2020/2302 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/1, 62, 52, 53 ve 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak;uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın katılan adına olan ... plaka sayılı ... marka aracı ödünç olarak almasına rağmen geri teslim etmediği, bu suretle üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; sanık savunması, katılan beyanı ve tüm dosya kapsamından, sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezaları alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, adli para cezalarının belirlenmesi sırasında, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeye dayanarak tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; adli para cezasının uygulanmasına ilişkin olarak sırasıyla “30 gün”, “25 gün”, “500 TL ” ibarelerinin hükümden tamemen çıkartılarak yerine, sırasıyla “5 gün”, “4 gün”, “80 TL” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.