MAHKEMESİ :...Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Davacı-karşı davalı ...vekili Avukat ...tarafından, davalı-karşı davacı...aleyhine 20/08/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylemden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat, davalı-karşı davacı...vekili Avukat Abdurrahim Doğan tarafından davacı-karşı davalı ...aleyhine 11/09/2015 gününde adli yardım talepli olarak verilen dilekçe ile haksız eylemden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat ile ziynet, çeyiz ve para alacağı istenmesi üzerine mahkemece adli yardım talebi reddedilerek yapılan yargılama sonunda; asıl davanın reddine, karşı davada manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne, maddi tazminat, takı ve çeyiz eşyasına ilişkin istemin reddine dair verilen 08/12/2016 günlü karara karşı davacı-karşı davalının ve davalı-karşı davacının istinaf başvuruları üzerine yapılan incelemede; davacı-karşı davalının istinaf başvurusunun reddine, davalı-karşı davacının istinaf başvurusunun kabulü ile...... 28. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/287 esas, 2016/394 sayılı kararının HMK 353/1-b/2 maddesi uyarınca düzeltilerek asıl davanın reddine, karşı davada manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne, ziynet eşyalarının bedelinin ödetilmesi isteminin kısmen kabulüne, maddi tazminat, çeyiz eşyası bedeli taleplerinin reddine dair verilen 13/06/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Asıl dava, maddi ve manevi tazminat; karşı dava, maddi ve manevi tazminat ile ziynet, çeyiz ve para alacağı istemine ilişkindir. Mahkemece asıl davanın reddine, karşı davada manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile diğer istemlerin reddine karar verilmiş, hükme karşı; taraf vekillerinin istinaf yoluna başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, davacı-karşı davalının istinaf başvurusunun reddine, davalı-karşı davacının istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesinin ziynet eşyalarına ilişkin istemin reddine dair kararının kaldırılmasına ve istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı-karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı-karşı davalı vekili asıl davada; davalının evlilik öncesi cinsel yaşamına dair müvekkiline gerçeğe aykırı beyanlarda bulunduğunu, evliliğin gerçekleşmesinden kısa bir süre sonra kandırılmış olduğunu öğrendiğini, gerçeği bilmesi halinde bu evliliğin gerçekleşmemiş olacağını, davalı ile evlilik öncesi düğün, balayı dahil, evlendikten sonra ise ev tadilatı dahil ciddi masraflar yaptığını beyan ederek, bu nedenle uğradığı maddi ve manevi zararının tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı-karşı davacı vekili asıl davanın reddi gerektiğini savunmuş, karşı davada; davacının düğünde takılan tüm para ve takılarının, çeyiz ve şahsi eşyalarının davalıda kaldığını, evlilik nedeniyle işini bıraktığını, evlilikten beklediği menfaatlerden mahrum kaldığını, evlilik süresince hakaret ve baskıya uğradığını beyan ederek, ziynet eşyaları ve çeyiz eşyalarının öncelikle aynen iadesi ile uğranılan maddi ve manevi zararın giderilmesi isteminde bulunmuştur.
İlk derece mahkemesince; asıl davanın reddine, karşı davada manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne, maddi tazminat, takı ve çeyiz eşyasına ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Hükme karşı, taraf vekillerince istinaf talebinde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; davacı-karşı davalının istinaf başvurusunun reddine, davalı-karşı davacının istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesinin ziynet eşyalarına ilişkin istemin reddine dair kararının kaldırılmasına ve istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı-karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından; asıl ve karşı davada taleplerin dayanağını oluşturan iddiaların aile hukukundan kaynaklandığı anlaşılmaktadır. 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4 maddesinin 1. fıkrasında; “Aile Mahkemelerinin görevleri” başlığı altında “Aile mahkemeleri, aşağıdaki dava ve işleri görürler: 1. 22.11.2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun (Ek ibare: 14/04/2004 – 5133 sayılı kanun 2. madde) Üçüncü Kısım hariç olmak üzere İkinci Kitabı ile 3.12.2001 tarihli ve 4722 sayılı Türk Medenî Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna göre aile hukukundan doğan dava ve işler” düzenlemesi yer almaktadır. Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup, yargılamanın her aşamasında istek üzerine ya da re’sen gözetilmesi gerekir.
Şu durumda; asıl ve karşı davada uyuşmazlığın çözüm yeri aile mahkemesidir. Bölge Adliye Mahkemesince asıl ve karşı davanın görev yönünden usulden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi doğru görülmemiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararının bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK 371. maddesi gereğince BOZULMASINA, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.