MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve .... ( davalı Dr. Teknik Servis Hizmetleri A.Ş."yi birleşme suretiyle devralan) aleyhine 20/07/2009 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat isteminin kabulüne, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne dair verilen 22/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı şirket vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresine yapılır. Aynı maddenin, 6099 sayılı Kanun ile eklenen 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Aynı Kanunun 21. maddesinde ise muhatabın adresinde bulunmaması halinde yapılacak işlemler ve bu kapsamda 21/1 maddesinde muhatabın adresten geçici olarak ayrılmış olması halinde tebligat usulü, 21/2 maddesinde ise mernis adresine tebligat usulü düzenlenmiştir. Bu yasal düzenlemeler kapsamında tebligatın öncelikle bilinen en son adrese çıkartılması, bu adreste tebliğ edilemeyerek iade edilmesi halinde ise mernis adresine çıkartılması gerekmektedir.
Dava dosyasından; bilirkişi raporunun davalı ...’in "... Mahallesi 869/2 sokak kapı no: 4/4 .../..." adresinde annesine tebliğ edildiği, gerekçeli kararın tebliği amacıyla anılan adrese gönderilen tebligatın iade edilmesi üzerine bu adresten farklı ve mernis adresi olan "...i mahallesi 1343 sokak no:62 iç kapı no:9 ...i/..." adresine mernis şerhi verilerek tebligat çıkarıldığı, tebliğ evrakındaki açıklamalardan muhatabın D:8 den sorulduğu, tanınmadığından bahisle Tebligat Kanununun 21/2 maddesi uyarınca evrakın muhtara teslim edildiği anlaşılmaktadır.
Davalı ...’e, gerekçeli karar şartları oluşmadan Tebligat Kanunu 21/2 maddesi uyarınca tebliğ edilmiş olup bu tebligat geçerli değildir. Davalı ... adına bilinen son adresine çıkartılan tebligatların yapılamaması gözetilerek gerekçeli kararın öncelikle adres kayıt sistemindeki adresine yine normal tebligat, bunun iadesi halinde "mernis adresi" şerhi verilerek tebligat çıkartılmak üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklandığı şekilde işlem yapılıp, eksiklikler tamamlandıktan sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay’a yeniden gönderilmesi için, dosyanın mahal mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 28/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.