İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/5983 Esas 2019/2737 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5983
Karar No: 2019/2737
Karar Tarihi: 4.02.12019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/5983 Esas 2019/2737 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından mahkum olduğunu belirtir ve kanun maddelerine atıfta bulunur. Adli sicil kaydının tekerrüre esas olduğu ve TCK'nın 58. maddesinin uygulanmamasının bozma nedeni yapılmadığı anlatılır. Suçun konut dokunulmazlığını ihlal etme olarak yazılması bir yazım hatası olarak kabul edilir. Anayasa Mahkemesi kararına da atıfta bulunularak TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün olduğu belirtilir. Temyiz itirazlarının reddedilmesi sonucunda hükümlerin istem gibi onaylandığı belirtilir. Kanun maddeleri olarak TCK 58. madde ve TCK 53. madde'nin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi Kararı gösterilir.

2. Ceza Dairesi 2016/5983 E. , 2019/2737 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’nun adli sicil kaydında yer alan Afyonkarahisar 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/05/2012 tarih ve 2011/217 Esas, 2012/274 Karar sayılı kararıyla hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 11 ay 10 gün erteli hapis cezası tekerrüre esas olduğu halde, TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, gerekçeli karar başlığında suçun konut dokunulmazlığını ihlal etme olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14.02.12019 gününde oy birliğiyle karar verildi.