MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 02/12/2010 gününde verilen dilekçe ile bilinçli taksirle yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 08/04/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, bilinçli taksirle yaralama eylemi nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; müvekkilinin gittiği nişan töreninde davalının kullandığı pompalı av tüfeğiyle rastgele ateş etmesi sonucu yaralanarak sağ gözünü tamamen kaybettiğini belirterek, maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı; davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; 04/12/2013 havale tarihli bilirkişi raporu hükme esas alınarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
1) HMK"nun 297/2. maddesi uyarınca; hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Aynı Kanunun 298/2. maddesinde ise gerekçeli kararın, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamayacağı düzenlenmiştir. Bu yön, kamu düzenine ilişkindir.
Gerekçeli kararın son paragrafında “davanın kabulüne” karar verildiği belirtildiği halde, hüküm fıkrasında “davanın kısmen kabulüne” şeklinde hüküm tesis edilmiştir. Şu halde, mahkeme gerekçesi ile hüküm fıkrası çelişmektedir.
Şu halde, hüküm fıkrası ile gerekçe arasında oluşan çelişkinin giderilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
2) Davacı vekili dava dilekçesinde; tedavi giderleri, kalıcı işgücü kaybı, tedavi süresince kaybedilen günlük kazançlar karşılığı maddi ve manevi tazminat olarak toplam 70.000,00 TL tazminatın davalıdan alınmasını talep etmiş, taleplerini açıkladığı 14/04/2011 tarihli dilekçesinde ise, müvekkilinin semt pazarlarında mevsimine göre sebze meyve sattığını, olay nedeniyle sağ gözünün tamamen kör olması nedeniyle iş yapamaz hale geldiğini belirterek, iş kaybı zararı olarak 30.000,00 TL, tıbbi ve psikolojik tedavi gideri (Adana’ya sürekli refakatçi nezaretinde gidip dönme masrafı) olarak 10.000,00 TL maddi
tazminat ve 35.000,00 TL manevi tazminat isteminde bulunduklarını belirtmiş, mahkemece alınan 04/12/2013 tarihli hesap raporunda davacının % 28 oranında uzuv kaybına dayalı olarak sürekli iş göremezlik zararının 49.244,21 TL, ulaşım ve konaklama giderinin ise 700 TL olduğu bildirilmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 50.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Ancak hüküm altına alınan bu miktarın, davacının maddi ve manevi tazminat taleplerinden hangisine ait olduğu hüküm fıkrasından anlaşılamamaktadır. Şu halde; davacının davadaki tüm taleplerinin değerlendirilmesi gerekirken, 6100 sayılı HMK’nun 297. maddesine aykırı biçimde davacının taleplerinin her biri hakkında olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmamış olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden, kararın bozulması gerekmiştir.
3) Dosya kapsamından; mahkemece davacının hangi oranda uzuv zaafına maruz kaldığı yönünde ... Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi Başhekimliğinden alınan 11/06/2013 tarihli Özürlü Sağlık Kurulu Raporunda; davacının sağ gözündeki görme kaybı nedeniyle özür oranının % 28 olduğunun bildirildiği, bu rapora dayalı olarak da hesap bilirkişisinin hesaplama yaptığı 04/12/2013 tarihli raporun hükme esas alındığı anlaşılmaktadır.
Oysa hükme esas alınan maluliyet raporu, olay tarihi itibari ile yürürlükte olan “Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği” hükümlerine göre düzenlenmediğinden hükme dayanak yapılması mümkün değildir. Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu, 2659 sayılı Adli Tıp Kurumu Kanunu’nun 16/II-c maddesi gereğince, meslekte kazanma gücü kaybı konusunda bilimsel ve teknik görüşlerini mahkemelere bildirmekle görevlidir. Mahkemece, Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulundan veya Üniversite Hastanelerinin yetkili kurullarından “Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği” esas alınarak rapor hazırlanması istenmeli, rapor sonucuna göre zarar kapsamı belirlenip hüküm kurulmalıdır. Açıklanan nedenlerle, davacının maddi tazminat istemine esas alınan maluliyet raporu usul ve yasaya uygun olmadığından, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda 1,2,3 numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.