
Esas No: 2014/10691
Karar No: 2014/15265
Karar Tarihi: 19.06.2014
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/10691 Esas 2014/15265 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, davalılardan işverene ait işyerinde geçen sigortalı çalışma sürelerinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma üzerine, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflarca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01.05.1993 – 08.11.2000 tarihleri arasında çalıştığının tespitini istemiş; Mahkemece, öncesine ilişkin talebin hak düşürücü süreye uğradığı gerekçesi ile reddine, davacının 01.05.1995 tarihinden başlayarak yaz aylarında sezonluk olarak çalıştığı esas alınıp, süreler yazılarak eksik bildirilen sürenin tespitine karar verilmiştir. Davacının işe giriş bildirgesi ile ilk defa sigortalı olarak bildirimi yapılan 01.07.1995 tarihinden öncesine ilişkin isteğinin tamamı hak düşürücü süreye uğradığı halde; Mahkemece, 01.05.1995 – 30.06.1995 tarihleri arası dönemin tespitine karar verilmiş olması; Yine, davacı tarafından 17.05.2000 tarihli işe giriş bildirgesindeki imzanın kendisine ait olduğu belirtildiği ve 2000 yılında anılan tarih öncesinde çalışma olgusu ispat edilemediği halde 01.05.2000 – 16.05.2000 tarihleri arası dönem için de tespit kararı verilmiş olması; yargılama giderinin taraflar arasında oranlanması gerektiği gözetilmediği gibi, davacı lehine yargılama gideri ve vekalet ücretinin davalılar yerine sadece işverenden tahsiline karar verilmesi; Ayrıca, davanın kısmen reddi nedeniyle kendisini vekil ile temsil ettiren davalılardan Kurum lehine vekalet ücreti takdir edilmemiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki atıf gözetilerek, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının ikinci paragrafında yazılı “01.05.1995 – 30.06.1995 tarihleri arasında 2 ay,” rakam ve sözcükleri ile aynı paragrafta yazılı “01.05.2000 – 16.05.2000 tarihleri arası 16 gün olmak üzere toplam 2 yıl 13 gün” rakam ve sözcüklerinin hüküm fıkrasından silinmesine; yargılama giderine ilişkin dördüncü paragrafta yazılı “davalı ... ” sözcükleri silinerek yerine “takdiren 300,00 TL’si davalılardan” rakam ve sözcüklerinin; aynı paragraf sonuna “fazlasının davacı üzerinde bırakılmasına” sözcüklerinin; vekalet ücretine ilişkin altıncı paragrafta yazılı “davalı ... ” sözcükleri silinip yerine “davalılardan” sözcüğünün, aynı paragraf sonuna “1500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekil ile temsil ettiren davalılardan Kurum’a verilmesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.