MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 11/10/2017 tarih ve 2016/304 E.- 2017/362 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 19/07/2018 tarih ve 2018/62 E.- 2018/863 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin “MONSTER” ibareli ve pençe izi şekli ile oluşan, menşei ülke ABD olmak üzere dünyanın pek çok ülkesinde tescil ettirdiği tanınmış markalarının olduğunu, davalı şirketin 2014/103791 sayılı "TORONTO RAPTORS+Şekil" ibareli marka başvurusunun müvekkilinin üç pençe şeklini içeren markaları ile karıştırılma ihtimalini de kapsar şekilde benzer olduğunu, benzer mallar için koruma talep edildiğini, bu durumun ortalama tüketici nezdinde karıştırılmaya sebep olacağını, davalı şirketin müvekkili markası üzerinde haksız yarar sağlamayı hedeflediğini, kötüniyetli olduğunu ileri sürerek YİDK’nın 2016-M-5138 sayılı kararının iptalini, davalı şirkete ait 2014/103791 sayılı “TORONTO RAPTORS+Şekil” markanın hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili; 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi ve 8/4. maddesi koşullarının gerçekleşmediğini, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili: müvekkilinin dava konusu markası ile davacının markaları arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi kapsamında benzerlik bulunmadığını ve karıştırılma ihtimalinin olmadığını, müvekkili markalarının NBA takımları ile ilişkili olarak basketbol taraftarlarına hitap etiiğini, hedefteki tüketici kitlesinden beklenen dikkat seviyesinin oldukça yüksek olduğunu, tanınmışlık iddiasının ispatlanamadığını, davacının itiraz aşamasında ileri sürülmeyen ve dava aşamasında ileri sürülen kötü niyet iddialarının dikkate alınmaması gerektiğini, kötüniyet iddiasının gerçeklikten yoksun olduğunu savunarak davanın reddine istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının markalarının üç pençe biçimini ihtiva ettiği, davacının bilinen tescilli markaları olan “MONSTER” (canavar) ibaresinin ilk harfinden (M) türetilen markaların, “MONSTER” (canavar) kelimesini çağrıştıracak şekilde, pençe izi biçiminde tasarlanmış bulunduğu, davalının başvurusunun ise "TORONTO RAPTORS+Şekil" ibareli olduğu, “TORONTO RAPTORS”"ın, Kanada"da bulunan profesyonel bir basketbol takımı olduğu, dava konusu markadaki basketbol figürünün takımın logosu olduğu, davacının markalarının başvuru kapsamındaki bir kısım ürünleri içerdiği, davacının üç pençe biçimli markalarıyla davalının "TORONTO RAPTORS+Şekil" ibareli başvurusu arasında görsel, işitsel ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerliğin bulunmadığı, işarette basketbol topu şeklinin ve ayrıca TORONTO RAPSTORS ibaresinin bulunmasının, bunun yanında basketbol topunun içine yerleştirilmiş üç çizgiden oluşan şeklin biçiminin davacının markalarındaki üç pençe biçiminden önemli ölçüde farklı bulunmasının onu, anlamsal, görsel ve işitsel olarak davacı markalarından belirgin biçimde farklılaştırdığı, davacı markalarının tanınmış olması halinde de sonucun değişmeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davacı vekilinin istinaf başvurusunun, davacı tarafça dava konusu marka başvurusuna itiraz formunda belirttiği bir kısım markalara göre YİDK tarafından değerlendirme yapılmadığına yönelik itirazı haklı bulunmuşsa da 6100 sayılı HMK"nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca YİDK tarafından incelenmediği anlaşılan davacının itirazına mesnet 2011/10935, 2011/10936, 2011/11626, 2011/67126 ve 2006/24832 numaralı marka tescil belgelerinin getirtilerek incelenmesi sonucunda anılan markalar ile dava konusu başvurunun 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi uyarınca benzer olmadığı, ilk derece mahkemesince verilen kararın usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, davalı kurum kararının iptali istemine ilişkin olup ilk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmiş, anılan karara karşı davacı tarafça yapılan istinaf başvurusunun Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine karar verilmiştir. Ancak davacı tarafça istinaf sebebi olarak ileri sürülen ve kurum kararında değerlendirilmediği iddia olunan 2015/5800, 2010/61621, 2006/25120, 2011/67154 ve 2014/1196 sayılı davacıya ait şekil markaları, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararda değerlendirilmediği gibi kararın gerekçesinde 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca, davacıya ait 2011/10935, 2011/10936, 2011/11626, 2011/67126 ve 2006/24832 sayılı marka tescil belgelerinin incelenerek davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 353/1-b-3 maddesi, Bölge Adliye Mahkemesince, yargılamada bulunan eksiklikler duruşma yapılmaksızın tamamlanacak nitelikte ise bunların tamamlanmasından sonra yeniden esas hakkında duruşma yapılmadan karar verileceği hükmünü haiz olup anılan hüküm doğrultusunda Bölge Adliye Mahkemesince, davacı tarafın istinaf başvurusunda ileri sürdüğü hususlar hakkında 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca değerlendirme yapılması halinde, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılıp yeniden esas hakkında hüküm kurulması gerekirken HMK’nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca istinaf başvurusunda ileri sürülen markalardan farklı markalar dikkate alınıp değerlendirme yapılarak davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULMASINA, HMK"nın 373/2. maddesi uyarınca dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 07/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.