İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/1272 Esas 2019/3428 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1272
Karar No: 2019/3428
Karar Tarihi: 25.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/1272 Esas 2019/3428 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçu nedeniyle sanığı mahkum etti. Temyiz itirazları incelendiğinde, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunlukları ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararının dikkate alınması gerektiği belirtildi. Ancak, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişen 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlendiği, hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı vurgulandı. Bu nedenle, sanıkların durumunun uzlaştırma sonucuna göre değerlendirilmesinin gerekli olduğu sonucuna varıldı. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. ve 141/1. maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2017/1272 E. , 2019/3428 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanıkların eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 25/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.