Danıştay 7. Daire 2020/2103 Esas 2021/4243 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/2103
Karar No : 2021/4243

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı … Başkanlığı

VEKİLİ : Av….

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Dış Ticaret Kimyasal Ürünler Otomotiv Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Satışını yaptığı … marka … model "pick-up" türü araçların özel tüketim vergisini %4 oranı üzerinden beyan ederek ödeyen davacı tarafından, beyannamelerin elektronik ortamda verilmesi mecburiyetinin getirilmesi ile birlikte, sistemin aynı araçlarla ilgili vergiyi %80 oranı üzerinden hesaplamasının hukuka uygun olmadığı ileri sürülerek söz konusu araçlar için %4 özel tüketim vergisi oranının uygulanması talebiyle yapılan başvurunun zımnen reddi işleminin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararı üzerine, olayda, davalı idarece 6111 sayılı Kanun'la, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (II) sayılı listenin değiştirilerek yeniden yayımlanmasıyla 06/02/2010 tarihinde yayımlanan Gümrük Tarife Cetveli Açıklama Notlarının özel tüketim vergisi uygulamasında hüküm ifade eder hale geldiğinin kabulü suretiyle, "eşya taşımaya mahsus alandaki azami dahili taban uzunluğunun aracın dingiller arası mesafenin %50’sinden daha fazla olması" şartını haiz olmadığından, davacı tarafından satışı yapılan araçların 87.04 pozisyonunda değil, 87.03 pozisyonda beyan edilerek vergiye tabi tutulması gerektiğinden bahisle dava konusu işlem tesis edilmiş ise de; 4760 sayılı Kanun'a ekli listede yer almamasına karşın, Gümrük Tarife Cetveli Açıklama Notlarıyla getirilen bir kriter ile aynı tür araçlar arasında vergi oranının farklılaştırılmasının verginin kanuniliği ilkesiyle bağdaşmadığı, davacı tarafından muhtelif markalara ait "Pick-Up" türü araçların satışında uygulanan özel tüketim vergisi oranları arasındaki farklılığın giderilmesi talebiyle yapılan başvurunun zımnen reddine ilişkin işlemde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davanın öncelikle ortada kesin ve yürütülmesi gereken bir işlem olmaması nedeniyle usul yönünden reddi gerektiği, esas yönünden ise; 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (II) sayılı listede bu kapsama giren araçlar için uygulanması öngörülen özel tüketim vergisi oranlarının gümrük tarife istatistik pozisyonu numaraları itibarıyla belirlendiği, Kanun'un 1. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Kanun'a ekli listedeki malların tarife numaralarında veya tanımlarında Kanun'a ekli listeler dışında yapılacak değişikliklerin özel tüketim vergisi uygulamasında hüküm ifade etmeyeceği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.