MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı alacaklı vekili; 27.07.2009 tarihli hacze konu menkullerin borçlu şirkete ait olduğunu belirterek davanın kabulü ile üçüncü kişi şirketin istihkak iddiasının reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı 3.kişi vekili; mahcuzların mülkiyetinin üçüncü kişiye ait faturalı eşyalar olduğunu belirterek davanın reddi ve tazminata karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yapılan ilk yargılama sonucunda, davanın reddine ilişkin verilen karar, davacı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiş, Dairemiz’in 29.04.2013 tarih ve 2013/3860-6212 sayalı kararı ile, Mahkemece işin esasına yönelik bir karar verilmeden önce davaya konu haczin yapıldığı yerin borçlu şirketin takip adresi olup olmadığı gerektiğinde hacze katılan icra memurunun tanıklığı ile belirlenmeli sonucuna göre İİK.97/a maddesindeki mülkiyet karinesinin kimin yararına olduğunun tespiti ile sunulan delillerin buna göre değerlendirilmesi gerektiği, haciz adresinin borçlu şirketin takip adresi olması halinde mülkiyet karinesinin borçlu, dolayısıyla alacaklı yararına kabul edilmesi gerektiği, ispat yükü altında bulunan 3.kişinin sunduğu faturaların karinenin aksini kanıtlamaya elverişli olup olmadığının tespiti için dava dışı ......ve 3.kişinin ticari kayıtları üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılmalı, faturaların gerçek olduğu belirlenebilirse bilirkişi incelemesi ile faturaların mahcuzlara uyup uymadığının saptanması, sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinden bahisle karar bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyularak, haczin yapıldığı adresin borçlu şirketin takip adresi olduğunun tespit edilemediği,3.kişinin ibraz ettiği faturaların ticari deftere işlendiğinin tespit edildiği,ispat yükünün alacaklı tarafta olduğu, haciz yapılan yerin ve makinelerin borçluya ait olduğuna dair bir belge ibraz edilmediği gerekçesi ile davanın reddine, karar verilmiş, karar davacı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, alacaklının İİK’nun 99. maddesine dayalı istihkak iddiasının reddi talebine ilişkindir.

Dava konusu edilen 27.07.2009 tarihli haciz tutanağında, haciz yapılan yerin açık adresi tam olarak gösterilmemiştir. Esas icra dosyasından yazılan haciz talimatında ise borçlu şirketin takip adresi olarak “..... Köyü İllallah Mevkii .....” adresi gösterildiği gibi ticaret sicil gazetesinde borçlu şirketin merkez adresi olarak “.... Köyü İllallah Mevki ..." adresinin yazılı olduğu anlaşılmaktadır. Bozma ilamına uygun olarak dava konusu haczin yapıldığı yerin borçlu şirketin takip adresi olup olmadığının tespiti için hacze katılan icra memuru tanık sıfatı ile dinlenmiş olup haciz yapılan yerin ..... Köyünde İllallah mevkinde açık arazide bir mermer atölyesi olduğu bildirilmiştir. Bunun yanında borçlu adına takip talebinde gösterilen ....Köyü İllallah Mevkii .... adresine çıkartılan ödeme emrinin ‘’Üstüneller Mermerlerin kapanıp el değiştirdiği, adreste vizyon mermerin kurulduğu, borçlunun yeni adresinin bilinmediği’’ belirtilerek iade edildiği anlaşılmaktadır. Bu bilgiler birlikte değerlendirildiğinde, haciz yapılan yerin borçlu şirketin eski faaliyet adresi olduğu anlaşılmaktadır. Öte yandan, dosya içerisinde bulunan Ticaret Sicil kayıtlarının incelenmesinde; 3.kişi şirket borcun doğumundan sonra kurulmuş, borçlu şirket ortağı ... da haciz tarihinden önce 5.3.2009 da 3.kişi şirkete ortak olmuştur. O halde, İİK"nun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararınadır. Bu yasal karinenin aksinin davalı 3. kişi tarafından inandırıcı ve güçlü delillerle ispat edilmesi gerekir.
Davacı 3. kişinin dayandığı, borcun doğumundan sonraki tarihleri taşıyan faturaların, tanzim tarihinin tekabül ettiği yıllara ait ticari defterlerin kapanış tasdiki yapılmıştır. Ne var ki, hacze konu mahcuzlar ile faturadaki malların aynı olup olmadığı anlaşılmamaktadır. Ayrıca, haczin yapıldığı yere ilişkin sunulan vergi levhası da borcun doğumundan sonradır. Bu durumda, davacı 3.kişi tarafından delil olarak sunulan tek taraflı olarak her zaman düzenlenmesi ve temini mümkün bulunan belgeler, istihkak davalarında güçlü delil teşkil etmezler ve bu belgeler mülkiyet karinesinin aksini ispata yeterli değildir.
O halde, Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönüne alınarak, davanın kabulü yerine oluşa ve dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile reddine yönelik hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK"nun 366 ve HUMK"nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 16.5.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.