MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıktan faiz karşılığı ödünç para aldığı iddia edilen şikayetçi ..."ın tefecilik suçunun zarar göreni olduğu anlaşılmakla, bu sıfatının gereği olarak CMK’nın 233 ve 234. maddeleri gereğince davaya katılma ve kanun yoluna başvurma haklarının bulunduğu nazara alındığında, 17/07/2008 tarihli duruşmada davaya katılan olarak kabulüne karar verildikten sonra mahkemece katılan sıfatının kaldırılmasında isabet görülmediğinden temyiz dilekçesinin katılma iradesini ortaya koyduğu da gözetilerek, CMK"nın 237/2 ve 260/1. maddeleri gereğince davaya katılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1-TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bend halinde sayılan hususlar, aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur." şeklindeki yasal düzenlemeler, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, suç kastındaki yoğunluk, tefeciliğe konu miktarlar, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerekirken yazılı şekilde temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi,
2-Bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç elde etmek amacıyla ödünç para verdiği kabul edilen sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması,
3-Adli para cezasının miktarının, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak birgün karşılığı en az yirmi en fazla yüz Türk Lirası olarak takdir edileceğine dair TCK"nın 52/2. maddesi hükmü karşısında sanık hakkında yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden adli para cezasının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini,
4-TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı doğrultusunda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, katılanlar vekillerinin ve sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nm 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.