MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik, Vergi Usul Kanununa aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında Vergi Usul Kanununa aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün bulunmuş, sahte fatura kullanma suçlarında her takvim yılında işlenen fiilin birbirinden ayrı ve bağımsız suç oluşturduğu, ancak aynı takvim yılı içerisinde farklı aylarda/beyanname dönemlerinde kullanılan sahte faturaların bir bütün halinde zincirleme sahte fatura kullanma suçunu oluşturacağı cihetle; sanık hakkında 2005 ve 2006 takvim yıllarındaki eylemlerinden ayrı ayrı iki kez suç hükümleri uygulanmak suretiyle ceza tayini gerekirken yazılı şekilde zincirleme suç hükümleri de uygulanmadan tek hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan sanık müdafii ve O yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında tefecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Sanığın işlettiği işyerindeki POS cihazından herhangi bir mal teslimi ve hizmet ifası olmaksızın nakit ihtiyacının giderilmesi amacıyla başkalarına ait kredi kartları ile çekim işlemleri yapmak suretiyle gerçeğe aykırı harcama belgesi düzenlendiği ve bankalardan mal satmış gibi elde ettiği miktarları ödünç vererek komisyon ve faiz adı altında kazanç sağlamak suretiyle tefecilik yaptığının iddia edilmesi karşısında; öncelikle işlem yoğunluğu ve sayısı fazla olan, suçun niteliğini aydınlatmaya yeter sayıda kredi kartı sahiplerinin kimliklerinin
tespiti ile faiz ve komisyon adı altında ödeme yapıp yapmadıkları hususunda beyanlarına başvurulup sonucuna göre sanığın eylemlerinin hukuki niteliğinin belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik tahkikat ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3/1. maddesindeki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması, temel cezanın hak ve nesafete uygun bir şekilde tayin edilmesi gerekirken, tefecilik suçundan elde edilen haksız kazancın vergi denetim raporlarında ve hükme esas alınan 31/12/2012 tarihli bilirkişi raporunda 68.117 TL olarak belirlenmesine rağmen gerekçe de haksız kazancın yaklaşık 3.000.000.000 TL olduğu kabul edilerek temel cezanın üst sınıra yakın belirlenmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 21/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.