İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3489 Esas 2019/11849 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3489
Karar No: 2019/11849
Karar Tarihi: 29.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3489 Esas 2019/11849 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahalli mahkemeden çıkan kararın temyiz edildiği belirtilerek hükmün incelendiği söyleniyor. Başlığın yanlışlıkla düzeltileceği belirtilirken, sanığın yaralamadan mahkum olduğu ve açılan temyiz sonucunda cezasının reddedildiği vurgulanıyor. Ayrıca sanığın hapis cezası verilmesi konusu da belirtilerek, bazı maddelerin iptal edildiği ancak infaz aşamasında bunun dikkate alınabileceği ifade ediliyor. 6217 sayılı Kanun, 6723 sayılı Kanun ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu gibi kanunlar önemli rol oynuyor.

3. Ceza Dairesi 2019/3489 E. , 2019/11849 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında ..."ın sıfatının katılan yerine müşteki, ..."nun sıfatının ise sanık yerine müşteki sanık olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hataları olduğundan bozma nedeni yapımamıştır.
1) Sanık hakkında mağdur ...’e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/3, 29. maddelerine göre belirlenen 1 yıl 11 ay 18 gün hapis cezasının TCK"nin 62. maddesine göre 1/6 oranında indirilmesi sırasında 1 yıl 7 ay 20 gün hapis cezası yerine 1 yıl 7 ay 18 gün hapis cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza verilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas -2015/85Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 29.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.