Mahkemesi : Ankara 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 28.11.2013
No : 2011/1076-2013/1090

Dava, 09.01.2002 tarihi itibarıyla malûllük aylığına hak kazanıldığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davalı SGK Başkanlığı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) 1964 – 1983 döneminde 506 sayılı Kanuna tabi 2256 günlük primi ödenmiş sigortalılığı bulunan, davalı Kuruma yönelttiği 09.01.2002 tarihli malûllük sigortasından aylık tahsis başvurusu, çalışma gücünü en az 2/3 oranında yitirmediği gerekçesiyle sonuçsuz kalan, 23.07.2002, 10.09.2002, 11.10.2002, 09.06.2005, 30.10.2007, 07.04.2008 tarihlerinde anılan istemini yineleyen, hakkında Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nca çalışma gücü kaybının üçte iki oranında olmadığı yönünde 24.06.2008 günü karar verilen davacının, 09.06.2010, 28.04.2011 tarihli taleplerinin aynı gerekçeyle reddedilmesi üzerine işbu davayı açtığı, mahkemece yapılan yargılamada 08.10.2012 günü düzenlenen, beden çalışma gücünün en az %60 oranında yitirildiği yönündeki Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu raporuna dayanılarak karar verildiği belirgindir.
Davanın yasal dayanaklarından olan 506 sayılı Kanunun 53. maddesinde, Kurum hastanelerince düzenlenecek yöntemine uygun sağlık kurulu raporları ve dayanağı tıbbi belgelerin incelenmesi sonucu çalışma gücünün en az 2/3’ünü yitirdiği Kurumca saptanan sigortalının malûllük sigortası bakımından malûl sayılacağı belirtilmiş, 54. maddesinde, malûllük aylığından yararlanma şartları sıralanmış, 56. maddesinde, sigortalı olarak çalıştığı işten ayrıldıktan sonra yazılı istekte bulunan ve malûllük aylığına hak kazanan sigortalının aylığının ödenmesine, kendisinin yazılı isteğinden, malûl sayılmasına esas tutulan raporun tarihi yazılı istemini izleyen
takvim ayından sonraki bir tarih ise bu rapor tarihinden sonraki ay başından başlanacağı açıklanmıştır.
Diğer taraftan 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 25. maddesinde, sigortalının istemi üzerine Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurullarınca yöntemine uygun düzenlenecek raporlar ve dayanağı tıbbi belgelerin incelenmesi sonucu, çalışma gücünün en az %60’ını kaybettiği Kurum Sağlık Kurulunca belirlenen sigortalının malûl sayılacağı öngörülmüş, 26. maddesinde malûllük aylığı bağlama koşulları sayılmış, 27. maddesinde malûllük aylığının, sigortalının malûl sayılmasına esas tutulan rapor tarihi yazılı istek gününden önce ise yazılı başvuru tarihini, sonra ise rapor tarihini izleyen ay başından itibaren başlayacağı açıklanmıştır.
Yukarıdaki yasal düzenlemeler ışığında dava irdelendiğinde davacının, sigortalılık süresi ve prim ödeme gün sayısına ilişkin olarak her iki Kanunda yer alan tahsis koşullarını taşıdığı açıktır. Bu bakımdan, malûllük olgusunun gerçekleştiği tarih ve buna göre aylığın başlangıcı yönünden Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Adli Tıp Genel Kurulu’ndan rapor alınarak çalışma gücünün hangi tarih itibarıyla yüzde kaç oranında yitirildiği açıklıkla belirlenmeli, kaybın %60 – 2/3 oranında olduğu anlaşıldığı takdirde 5510 sayılı, en az 2/3 oranında çalışma gücünün yitirildiği saptandığında ise 506 sayılı Kanun hükümleri kapsamında uygulama yapılmalı, kuşkusuz, 5510 sayılı Kanuna göre tahsise hak kazanma durumunda hakkı doğuran olay, anılan Kanunun 25. maddesinin yürürlük tarihi olduğundan, aylık başlangıcı olarak bu tarihi izleyen ay başına karşılık gelen 01.11.2008 günü esas alınmalı, kanıtlardan elde edilecek sonuca göre karar verilmelidir.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece eksik inceleme ve araştırma sonucu istemin aynen hüküm altına alınması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 08.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.