MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17/10/2017 tarih ve 2017/7 E- 2017/467 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 13/09/2018 tarih ve 2018/200 E- 2018/880 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin 2010/67189 sayılı "PLUSTONES" ibareli markanın sahibi olduğunu, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki "STONEPLUS" ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere başvurduğunu, 2015/88063 kod numarasını alan başvuruya davacı tarafından yapılan itirazın Markalar Dairesi Başkanlığınca kısmen kabul edildiğini, davalı şirketin bu karara yaptığı itirazın TPMK YİDK tarafından kabul edilerek başvuru kapsamından çıkarılan emtialrın başvurucuya iadesine ve başvuru kapsamındaki tüm mal ve hizmetler yönünden tescil işlemlerinin devamına karar verildiğini, oysa ki markaların ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu, markalar arasında iltibas tehlikesinin olduğunu ileri sürerek TPMK YİDK"in 2016-M-10247 sayılı kararının iptaline, tescili halinde davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, taraf markaları arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, başvuru markası ile itiraza mesnet marka arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunmadığını, davalı şirketin söz konusu markayı 1976 yılından beri kullandığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, her iki markanın da “STONE” ve “PLUS” kelimelerinden oluştuğu, taraf markalarının siyah beyaz oluşunun ve aynı kelimelerin yer değiştirilerek kullanılmasının genel izlenim olarak görsel benzerlik yarattığı, taraf markalarında “T” harfi yerine kullanılan “artı” ve “taş sütun” işaretlerinin markaların karıştırılma ihtimalini ortadan kaldırmadığı, markalar arasında işitsel ve anlamsal benzerlik bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne TPMK YİDK’in 2016-M-10247 sayılı kararının iptaline, 2015/88063 sayılı davalı markasının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, 19. sınıfta yer alan mallar yönünden taraf markaları arasında iltibasa yol açacak düzeyde bir benzerlik olduğundan YİDK kararının iptaline karar verilmesinde bir isabetsizlik yok ise de başvuru kapsamında yer alan 19. sınıf mallar ile bu malların satışına özgü mağazacılık hizmetleri, davacının itirazına mesnet markanın kapsamındaki mallar ile benzer olup, bunun dışında kalan 35. sınıf hizmetler yönünden böyle bir benzerlik söz konusu olmadığı, mahkemece, yalnızca başvuru kapsamındaki 19. sınıf mallar ile bu malların satışına özgü mağazacılık hizmetleri yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesindeki koşulların oluştuğu gözetilerek bu mal ve hizmetler yönünden davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde markanın tümden hükümsüzlüğüne karar verilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle davalı kurum vekilinin istinaf itirazlarının esastan reddine, davalı şirket vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, Davanın kısmen kabulüne, TPMK YİDK’in 2016-M-10247 sayılı kararının iptaline, Davalı şirket adına tescilli 2015/88063 sayılı markanın 19. sınıftaki mallar ile 35. sınıftaki “Müşterilerin malları elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için Bu sınıfa dahil biçimlendirilmemiş halde malzemeler: kum, çakıl, mıcır, asfalt, zift, çimento, kireç, alçı, sıva, beton, blok mermer, Beton, alçı, toprak, kil, taş, mermer, ahşap, plastik veya sentetik malzemelerden imal edilmiş ve şekil almış yapı/inşaat/yol yapımı ve benzer amaçlı malzemeler: metalden olmayan binalar/yapılar, yapı elemanları, direkler, bariyerler, tabii veya sentetik ısı ile yapıştırılabilen kaplamalar, çatılar için ziftli kartonlar, ziftli kaplamalar, ahşap ve sentetik malzemeden kapı ve pencereler, Yollar için metal, mekanik ve aydınlatmalı olmayan trafik işaretleri, Beton, taş veya mermerden yapılmış anıtlar, heykeller, Metalden olmayan prefabrik yüzme havuzları, Akvaryum kumları, İnşaatlar için cam ürünleri, bir araya getirilmesi hizmetleri” yönünden hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenlerden ayrı ayrı alınmasına, 23/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.