
Esas No: 2019/1197
Karar No: 2019/3487
Tasarlayarak öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1197 Esas 2019/3487 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tasarlayarak öldürme
HÜKÜM : Mahkumiyet.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... müdafii ile Cumuhuriyet savcısının temyizine göre, sanık hakkındaki nitelikli kasten öldürme suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılan incelemede;
Toplanan deliller, karar yerinde incelenip, sanık ...’nin maktul ...’e yönelik eyleminin sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin öldürme kastı bulunmadığına, kastın aşılmasına dair suç vasfına, eksik incelemeye, Cumhuriyet savcısının 765 sayılı Yasanın sanık lehine olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın, maktulün çalıştığı işyerine sürekli gidip gelmesinden maktulün rahatsızlık duyduğu, olay günü işyerine yine gelen maktul ile sanık arasında çıkan tartışmada, sanığın üzerinde bulunan tabancayı çekerek 5 el ateş edip maktulü öldürdüğü anlaşılan olayda;
a) Suçun tasarlanarak işlendiğinin kabulü için; sanığın eylemi gerçekleştirmeye olay tarihinden önce karar vermesi, kararında sebat ve ısrar göstermesi, karar ile icra arasında makul bir süre geçmesinin gerektiği, sanığın maktulü öldürmeye ne zaman karar verdiği, bu kararda ne kadar zamanla sebat ve ısrar gösterdiği kesin delillerle ortaya konulamaması karşısında, sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nin 448 ve sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı Yasanın 81. maddeleri ayrı ayrı uygulanarak lehe kanunun belirlenmesi suretiyle kasten öldürme suçundan cezalandırılması yerine, sanığın olay yerine tabancayla ve hazırlıklı gelmesinden bahsedilerek tasarlayarak öldürme suçundan hüküm kurulması,
b) Kabule göre de; 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden re"sen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 01/07/2019 günü, oy birliğiyle karar verildi.