Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, rucüan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkeme, bozma ilamına uyduktan sonra yaptığı yargılama sonucu davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmü, davalıların temyiz etmeleri üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, sair temyiz itirazlarının REDDİNE;
2-)Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26. maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26. maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı, ya da, hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında, iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan ilk peşin sermaye değerli gelirin (toplam=28.507,96 TL.) açıklanan ilkeler doğrultusunda, % 80 kusur karşılığı olan (22.806,37 TL.) kısmına hükmedilebilmesi gerekir iken, yazılı şekilde fazla alacağa hükmedilmiş olması;
3-)Harçlar Kanunu’nun 8. maddesindeki, “Bir hükmün bozulmasını müteakip verilecek hükümlerden yeni bir hüküm gibi karar ve ilam harcı alınır ve bozulan hükümden evvel alınmış olan karar ve ilam harcı, müteakip hükme ait harçtan mahsup olunur.” düzenlemesi gözetilmeksizin, bozulan hüküm nedeniyle alınan harcın mahsubu yapılmaksızın mükerrer harç alınmasına karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, davanın açıldığı tarihteki yasal mevzuata göre davacı isteminde haklı olduğundan aleyhine yargılama giderine hükmedilmesinin mümkün olmadığı ile 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi göz önünde bulundurularak 1086 sayılı Kanunun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün "1" numaralı bendindeki "29.184,36" rakamları silinerek yerine "22.806,37" rakamları yazılmasına, aynı bentteki "davacı kurumun fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulmasına," ibaresi silinerek hükümden çıkarılmasına, "2" numaralı bent içeriği silinerek yerine "Başvuru harcı ile birlikte 1582,20 TL harçtan daha önce ödenen 1575,96 TL. nin mahsubu ile bakiye 6,24" ibaresi yazılmasına, "4" numaralı bendindeki "3460,27" rakamları silinerek yerine "2736,76" rakamları yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan alınmasına, 26.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.