Danıştay 4. Daire 2020/1140 Esas 2021/4806 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1140
Karar No : 2021/4806


TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Madeni Yağ ve Kimyasal Maddeler İmalatı Nakliye İthalat İhracat Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, ithal ettiği baz yağları işleme tabi tutmaksızın teslim etmesi nedeniyle katma değer vergisi matrahında özel tüketim vergisinin gösterilmediğinden bahisle ve yardımcı malzeme alışlarına ilişkin faturalarda yer alan katma değer vergisinin reddi suretiyle tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezalı olarak tarh edilen 2010/1 ila 12 dönemleri katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacı şirket tarafından, ithal edilen baz yağların işleme tabi tutulmaksızın teslim edilmesi nedeniyle, söz konusu satışlara ilişkin olarak motorin için geçerli olan özel tüketim vergisinin hesaplanarak ilgili dönem katma değer vergisi beyannamesinde matraha ilave edilmesi suretiyle yapılan dava konusu üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka aykırılık bulunmadığı, vergi ziyaı cezalarına tekerrür uygulanması bakımından, davacı şirket adına kesilen 2010/5. dönemi vergi ziyaı cezasının tekerrüre esas alındığı görülmekle birlikte, yukarıda yer verilen kanun hükmüne göre, söz konusu cezanın iş bu dava konusu 2010 yılına ilişkin olarak yapılan cezalı tarhiyata uygulanma imkanı bulunmamakta olup, dava konusu vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Asliye ceza mahkemesi yargılaması sonucunda beraat ettiği, incelemenin varsayıma ve kesin delillere dayanmadan yapıldığı ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Kanun hükmü gereği şirket hakkındaki tarhiyatlara tekerrür hükümleri uygulandığı, aksi yönde gerekçe ile verilen mahkeme kararının hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Davacı temyiz istemi yönünden;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 48. maddesinin 6. fıkrasında, temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamının ödenmemiş olması halinde, kararı veren mahkeme veya Danıştay daire başkanı tarafından verilecek süre içerisinde tamamlanması, aksi halde temyizden vazgeçilmiş sayılacağı hususunun temyiz edene yazılı olarak bildirileceği, verilen süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkemenin ilk derece mahkemesi olarak davaya bakan Danıştay dairesinin, kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verileceği düzenlenmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, Danıştay Dördüncü Dairesinin 21/04/2020 tarihli yazısı ile davacıya, harç ve posta giderindeki eksikliğin tamamlanması gerektiği, aksi halde 2577 sayılı Kanunun 48/6. maddesi gereğince temyiz isteminden vazgeçilmiş sayılmasına karar verileceği hususunun bildirildiği, söz konusu yazının 11/05/2020 tarihinde davacıya tebliğ edilmesine rağmen, verilen süre içerisinde eksikliğin giderilmediği anlaşılmıştır.
Bu hukuki durum karşısında; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 48. maddesi uyarınca davacının temyiz istemi hakkında kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.
Davalı idarenin temyiz istemine gelince;
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen kararın kabule ilişkin kısmı usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacı yönünden kararın temyiz edilmemiş sayılmasına, davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının kabule ilişkin kısmının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.