Danıştay 13. Daire 2015/112 Esas 2021/3100 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2015/112
Karar No:2021/3100

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Rüzgâr Enerji Santrali Sanayi ve Ticaret A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin yerli ürün katkısıyla kurduğunu belirttiği ve 08/12/2006 tarihinde işletmeye alınan Mare Manastır Rüzgâr Enerji Santrali (RES) elektrik üretim tesisinde 2007, 2008, 2009, 2010 ve 2011 yıllarında üreterek iletim ve dağıtım hatlarına verdiği elektrik enerjisi için yerli ürün desteği düzenlemesinden yararlanma istemiyle yaptığı 08/01/2013 tarihli başvurusunun reddine ilişkin Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı Yenilenebilir Enerji Genel Müdürlüğü'nün … tarih ve … sayılı işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen kararda; YEK Destekleme Mekanizması'nın (YEKDEM), 5346 sayılı Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Amaçlı Kullanımına İlişkin Kanun'a 08/01/2011 tarihinde eklenerek uygulamaya geçirildiği, 5346 sayılı Kanun'un 6/B maddesinin ikinci fıkrasında yurt içindeki imalatın mahiyetinin belirlenmesi noktasında yönetmelik hazırlanacağının ifade edildiği, bu kapsamda 26/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren Yenilenebilir Enerji Kaynaklarından Elektrik Enerjisi Üreten Tesislerde Kullanılan Aksamın Yurtiçinde İmalatı Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik ile "Yurtiçinde İmal Edilen Aksam ve Bütünleştirici Parçalar Listesi"nin hazırlandığı, 21/07/2011 tarihinde yürürlüğe giren Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Belgelendirilmesi ve Desteklenmesine İlişkin Yönetmelik ile YEKDEM'den yararlanabilmek için YEK Belgesi alınmasının zorunlu tutulduğu, söz konusu Yönetmeliğin Geçici 2. maddesi uyarınca YEKDEM'in 01/12/2011 tarihinde başlatıldığı; öte yandan, YEKDEM'in altyapı hazırlıklarının tamamlanması noktasında Kanun'da yapılan atıflar ile Yönetmelik hükümleri gereğince belirlenen başlangıç zamanının hukuka aykırılık taşımadığı, zira yeni bir usûl olarak belirlenen YEKDEM'in kapsam ve sınırlarının belirlenmesine yönelik olarak düzenleyici işlemler çıkarılmasının Kanun'un verdiği yetki kapsamında olduğu, bu usûlün sağlıklı bir şekilde işletilebilmesi adına belli bir zaman zarfına ihtiyaç duyulduğu, dolayısıyla YEKDEM'in 01/12/2011 tarihinden itibaren uygulanacağının kararlaştırılmasında normlar hiyerarşisine herhangi bir aykırılık bulunmadığı, bu itibarla, davacı şirketin 2007, 2008, 2009 ve 2010 yıllarına ilişkin yerli katkı ilavesinden yararlanma isteminin, yerli katkı ilavesi uygulamasının belirtilen yılları da kapsar şekilde uygulanacağına yönelik düzenlemenin bulunmaması, 2011 yılına ilişkin yerli katkı ilavesinden yararlanma isteminin ise, söz konusu istemin mevzuatta belirtilen başvuru süresi geçtikten sonra yapıldığı anlaşıldığından dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 08/01/2011 tarihinde yürürlüğe giren 5346 sayılı Kanun'da 31/12/2015 tarihinden önce işletmeye giren tesislerden bahsedildiği, Yönetmelik ile bu durumun yok sayılmasının hukuka aykırı olduğu, YEKDEM'e tâbi olmanın, Kanun'un yerli ürün kullanımına ilişkin 6/B maddesinden yararlanılmasının ön şartı olmadığı, bu iki desteğin birbirinden tamamen bağımsız olduğu, 6. maddede "üretim lisansı sahipleri"nden bahsedilmekte iken, 6/B maddesinde "üretim tesisleri"nin konu edinildiği, YEKDEM'e tâbi olmanın seçimlik bir hak olduğu, 6/B maddesine ilişkin hakkın edinilmesinin üretim tesisinin niteliğine bağlı olduğu, yurt içinde imal edilmiş mekanik ve/veya elektro-mekanik aksam kullanılarak yapılmış yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisleri lisans sahiplerinin, YEKDEM'e tâbi oldukları yıllarda Kanun'a ekli hem I sayılı cetvelde belirlenen fiyatlardan, hem de II sayılı cetvelde yer alan fiyatlardan yararlanacağı, YEKDEM'e tâbi olunmayan yıllarda ise yalnızca II sayılı cetveldeki fiyatlardan yararlanabileceği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, 5346 sayılı Kanun'un 6/B maddesinde, yerli ürün kullanımı hâlinde lisans sahiplerinin YEKDEM'e usulüne uygun başvuru yapmaları ve yerli ürün kullanımına ilişkin şartları sağlamaları durumunda Kanun'un ekinde bulunan II sayılı cetveldeki fiyatların I sayılı cetvelde belirlenen fiyatlara ekleneceğinin öngörüldüğü, yerli ürün kullanımı dolayısıyla destekleme mekanizmasının işlerlik kazanabilmesinin ilk şartının, lisans sahibinin yasaya uygun başvuru yaparak ürettiği enerjiyi I sayılı cetvelden yararlanacak şekilde Devlete satması olduğu, YEKDEM'e ilişkin yasal değişikliğin 2010 yılı sonunda yapıldığı, Kanun'un Geçici 5. maddesi ile 2011 yılında YEKDEM'den yararlanmak isteyen üretim tesisleri için istisnaî hüküm getirildiği, dolayısıyla davacı şirketin 2007, 2008, 2009 ve 2010 yılları için YEKDEM'den yararlanma imkânı bulunmadığı gibi 2011 yılı için ise süresinde başvuru yapmadığı belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihaî kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 30/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.