Danıştay 3. Daire 2018/5347 Esas 2021/4154 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/5347
Karar No : 2021/4154

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : Tasfiye Halinde … Otomotiv İnşaat Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Otomobil ticareti ile uğraşan davacı şirketin ithal ettiği 55 araca yönelik özel tüketim vergisi ve katma değer vergisi matrahını düşük göstermek suretiyle vergi ziyaına sebebiyet verdiği yolunda tespitleri içeren vergi tekniği raporunun esas alındığı takdir komisyonu kararı uyarınca adına Ocak ila Haziran, Ağustos ila Kasım 2010 dönemleri için re'sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu cezalı vergiye ait ihbarnamelerin, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun tebligata ilişkin hükümlerine göre tebliğ edilmesi gerekirken 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nu hükümleri uyarınca 28/12/2016 tarihinde mahalle muhtarına bırakılmak suretiyle tebliğ edildiğinin anlaşıldığı olayda, beş yıllık zamanaşımı süresi içerisinde usulüne uygun şekilde mükellefe tebliğ edilmeyen tarhiyatın davacı tarafından öğrenildiği belirtilen 05/01/2017 tarihi itibarıyla zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının 28/12/2015 tarihinde takdire sevk edilmesi sonucu düzenlenen takdir komisyonu kararının tarhiyatın dayanağını oluşturduğu, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 114. maddesi uyarınca matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulması zamanaşımını durdurduğundan dava konusu olayda zamanaşımının olmadığı, takdir komisyonunca, davacı adına düzenlenen 04/12/2016 tarihli vergi tekniği raporu esas alınarak matrah takdir edildiği, vergi tekniği raporu bir tespit raporu olduğundan 213 sayılı Kanun'a göre mükelleflere tebliğ edilecek evraklar arasında yer almadığı, yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 30/09/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.