İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4507 Esas 2019/12373 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4507
Karar No: 2019/12373
Karar Tarihi: 11.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4507 Esas 2019/12373 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş ve 3. Ceza Dairesi tarafından incelenmiştir. İlk olarak sanığın 298 sayılı Kanuna muhalefetten aldığı adli para cezası kesin nitelikte bulunduğundan temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, sanığın kasten yaralamaya teşebbüs suçundan aldığı hapis cezasında Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması sebebiyle hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 298 sayılı Kanun: Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun
- 6217 sayılı Kanun: Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması ile Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun
- 6723 sayılı Kanun: Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun
- 5320 sayılı Kanun: Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun
- 1412 sayılı CMUK: Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu
- 5237 sayılı TCK: Türk Ceza Kanunu

3. Ceza Dairesi 2019/4507 E. , 2019/12373 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında 298 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Aynı yargı çevresi içindeki Elbistan E tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan tutuklu bulunan sanığın duruşmadan bağışık tutulması konusunda bir istemi olmamasına rağmen, cezaevinden getirtilmeden yokluğunda yargılama yapılarak hüküm kurulmak suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 196/1. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
b) Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.