Danıştay 10. Daire 2019/4870 Esas 2021/4405 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2019/4870
Karar No : 2021/4405

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …Köyü Muhtarlığı Adına Köy Muhtarı …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : Davacı tarafından, muhtarlıkları adına 5510 sayılı Kanun uyarınca kesilen 118.953,00 TL idari para cezasına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Boğazlıyan Sosyal Güvenlik Merkezi İtiraz Komisyonu'nun … tarih ve …sayılı kararının iptali istemiyle açılan dava sonucunda, …İdare Mahkemesince davanın reddi yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI : Davacı tarafından, mahkemece eksik inceleme sonucu ve kurum denetmen raporuna göre işlem yapılmış olup zaman aşımı süresi tam olarak araştırılmadan karar verildiği, bu itibarla Mahkemece verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Danıştay Başkanlık Kurulunun 07/03/2019 tarih ve 2019/24 sayılı kararıyla Danıştay Onbeşinci Dairesinin kapatılması üzerine Danıştay Onuncu Dairesine gönderilen dava dosyasında, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29/09/2021 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :

442 sayılı Köy Kanunu'nun 15. maddesinde "Köy işlerinin bir çoğu bütün köylü birleşerek imece ile yapılır." hükmü, 16. maddesinde "Köy gelirleri, köy işlerini gören köyün aylıklı adamlarının aylık ve yıllıklariyle köy sınırları içinde yapılacak mecburi köy işlerine yetmezse en yüksek haddi yirmi lirayı aşmamak üzere herkesin hal ve vaktine göre köy ihtiyar meclisi karariyle köyde oturanlara ve köyde maddi alakası bulunanlara salma salınır." hükmü ve 19. maddesinde "Köylünün isteğine bağlı olmayarak harcanacak paralar şunlardır: 1 - Köy muhtarının köy derneğince kesilen aylık veya seneliği, 2 - Varsa katip aylığı, 3 - Köy namına yazılı veya vakıf emlak ve arazinin vergi ve başka masrafı, 4 - Köyün mecburi işlerine lazım olacak paralar, 5 - 12 nci madde mucibince isteğe bağlı iken mecburi yapılan işlere lazım olacak paralar, 6 - Köy işine bakacak adamların aylığı." hükümleri yer almaktadır. Söz konusu hükümler uyarınca, köyün aylıklı adamlarının aylık ve yıllıkları için esas olan bunların köy gelirleriyle karşılanmasıdır.
Ancak bakılan uyuşmazlıkta ücret katılma iradesi gösteren köylüler tarafından ve kendi belirledikleri şekilde para veya ürün olarak karşılanmakta olduğundan ortada köy tüzel kişiliği tarafından istihdam edilme söz konusu değildir.
Ayrıca, aynı Kanun'un 70. maddesinde "Korucular ihtiyar meclisi tarafından tutulur ve köy muhtarının vereceği haber üzerine kaymakamın buyurultusu ile işe başlar." hükmüne göre korucuların işe alınıp 79. ve devamı maddelere göre uygulama yapılması gerekmektedir.
Diğer taraftan aynı Kanun'un ek 2. maddesinde "Köyün aylıklı adamlarının ücretleriyle mecburi işlerden başka hiç bir iş için ve hiç bir nam ve maksatla salma salınamaz. Bu suretle toplanan paralar bu işlerden maada hiç bir yere ve hizmete tahsis olunamaz." hükmüne yer verildiği, dava konusu uyuşmazlıkta yer alan çalışanın bu düzenlemelere uygun şekilde bir köyün aylıklı adamı olarak da kabulünün söz konusu olamayacağı dikkate alındığında, dava konusu işlemin iptali gerektiğinden, aksi yönde oluşan Daire kararına katılmıyoruz.