MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 23/03/2015 gününde verilen dilekçe ile sebepsiz zenginleşme nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalı ... yönünden maddi ve manevi tazminat isteminin reddine, davalı ... yönünden maddi tazminat isteminin kabulüne, manevi tazminat isteminin reddine dair verilen 14/04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile davalı ... tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun değişik 434. maddesinin üçüncü fıkrası hükmüne göre temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Bunların eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren hâkim veya mahkeme başkanı tarafından verilecek yedi günlük kesin süre içinde tamamlanması aksi halde temyizden vazgeçilmiş sayılacağı hususu temyiz edene yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde mahkeme kararının temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilir. 25/01/1985 günlü, Esas: 1984/5 ve Karar: 1985/1 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre, harca tabi olmasına rağmen mahkeme kalemince harç hesap edilip ilgilisinden istenilmeden ve dolayısıyla harç alınmadan temyiz defterine kaydedilen temyiz dilekçeleri hakkında da sözü edilen fıkrada öngörülen eksik harç ödenmesi halinde yapılacak işlemle ilgili kuralın kıyasen uygulanması ve bu durumda dilekçenin temyiz defterine kaydedildiği tarihte temyizin yapılmış sayılması gerekir.
Dosyanın incelenmesinde; karar tarihinde hükümlü olan ve vasisi de bulunan davalı ...’a gerekçeli karar tebliğinin cezaevinde yapıldığı, davalının cezaevi aracılığıyla 13/06/2016 tarihinde kararı temyiz ettiği, ancak temyiz harcını karşılamadığı, anılan davalıya gönderilen 20/06/2016 tarihli muhtırada belirtilen sürede temyiz masrafının ödenmemesi nedeniyle mahkemece verilen 19/07/2016 tarihli ek kararla temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına ve temyiz isteminin reddine karar verildiği, işbu ek kararın da davalıya cezaevinde tebliğ edildiği, davalı ... vasisi ...’a da gerekçeli karar tebliğ edilmişse de, yapılan tebligatta hiçbir açıklama bulunmadığı, bu cümleden olarak vasiye “kanuni süre içinde mahkeme hükmünü ayrıca temyiz edebileceği, bu süre içinde temyiz hakkını kullanmadığı taktirde kısıtlı tarafından yapılmış olan temyize icazet vermiş (kabul etmiş) sayılacağı, temyizi kabul etmiyorsa bunu açıkça bildirmesi gerektiği, hükümlünün temyizini kabul ettiği takdirde yatırılmayan temyiz harç ve masraflarının tamamlanması gerektiği, aksi takdirde temyiz isteminin reddine karar verileceği” kaydını içeren bir muhtıranın da tebliğ edilmediği görülmektedir.
Ancak, gelinen aşamada UYAP sisteminden davalı ...’nin cezaevinden 13/11/2017 tarihinde tahliye edildiği ve kısıtlılık halinin sona erdiği anlaşılmaktadır. Şu halde, temyiz masrafının karşılanması yönünde davalı ...’ye usulüne uygun tebligat çıkarılması ve sonucuna göre yukarıda belirtilen şekilde işlem yapılmak üzere dosyanın mahal mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:Dosyanın, yukarıda gösterilen nedenlerle ve bildirilen şekilde işlem yapılmak üzere mahal mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE ve bu işlemler yapıldıktan sonra temyiz isteklerinin incelenmesine 12/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.