Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Sanık ... hakkında;
2863 sayılı Kanunun 74/1-2. cümle, TCK"nın 62 CMK’nın 231. maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Sanık ... hakkında;
2863 sayılı Kanunun 74/1-2. cümle, TCK"nın 62, 50, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar ile sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin hüküm, şikayetçi vekili ve sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçi Kültür ve Turizm Bakanlığına duruşma günü bildirilmediğinden, 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan şikayetçi kurumun, 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı nazara alınarak, katılan vekilinin temyiz isteminin itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle, CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca gereği merciince yapılmak üzere dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
II-Sanık ... hakkındaki temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Suç tarihinde, sanığın Ortaklar beldesinde kültür varlığı bulmak amacıyla izinsiz kazı yaptığından bahisle açılan kamu davası ile ilgili olarak, sanığın aşamalardaki savunmalarında üzerine atılı suçlamayı kabul etmemesi, olay tutanağına göre kolluk kuvvetlerince sanığın kazı yaparken suç üstü yakalanmamış olması, olay yerinde görüldüğüne dair herhangi bir tespitin bulunmaması, tanıklar Beytullah ve Kurtuluş’un aşamalardaki beyanlarında kazı yapan kişi ya da kişileri görmediklerini beyan etmeleri, tanık Kurtuluş’un olay yerinde sanık ...’ın olmadığına dair ifadesi, her ne kadar sanık ... kollukta müdafisiz alınan beyanında kazı yaptığı yeri kendisine sanık ...’ın gösterdiğini ve onun isteği üzerine kazı yaptığını belirtmiş ise de, kovuşturma aşamasında talimatla alınan savunmasında soruşturma aşamasındaki beyanını kabul etmediğini, sanık ...’ın kendisini kazı yapmak için çağırmadığını belirtmesi karşısında sanığın kültür varlığı bulmak amacıyla izinsiz kazı yaptığına ve atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı bir delilin bulunmadığı anlaşılmakla; sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin hatalı değerlendirme ile mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında kazı yapılan yerin sit alanı olmaması nedeniyle 2863 sayılı Kanunun 74/1-2.cümle gereğince indirim yapılırken dayanak kanun maddesinin gösterilmemesi,
2-Tayin olunan 2 yıl hapis cezasından 2863 sayılı Kanunun 74/1-2. cümlesi gereğince 1/3 oranında ve TCK’nın 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası yerine uygulama hatası yapılarak netice cezanın 13 ay 10 gün hapis cezası şeklinde eksik tayini,
3-Netice cezanın kısa süreli olmaması nedeniyle uygulama şartı oluşmadığı halde hapis cezasının TCK’nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
4-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
5-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/04/2017 tarihli ve 2016/1102 Esas, 2017/248 Karar sayılı ilamında açıklandığı üzere, suçtan zarar gören ve davaya katılma hakkını haiz olan Kültür ve Turizm Bakanlığı adına İl Kültür ve Turizm Müdürlüğüne duruşma günü usulüne uygun olarak bildirilip, davaya katılma imkanı sağlanmadan hüküm tesis edilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 234/1-b maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.